İliotibial Bant Sendromu | Fizikçiler için Tanı ve Tedavi

Giriş

Literatürde bazen İliotibial Bant Sürtünme Sendromu, koşucu diziveya traktus iliotibialis sendromu (TITS) olarak da adlandırılan İliotibial Bant Sendromu'nun (ITBS) farklı tanımları ele alınmaktadır. Dizin lateral tarafında en sık görülen koşu yaralanmasıdır(Ellis ve ark. 2007) ve patellofemoral ağrı sendromundan sonra diz ekleminde en sık görülen ikinci aşırı kullanım sendromudur(Aderem ve ark. 2015).

ITBS'nin etiyolojisine ilişkin kapsamlı araştırmalar mevcuttur ancak yaralanmanın altında yatan patolojik mekanizmaya ilişkin tutarlı bir tanım verilememektedir. En güncel açıklama, distal iliotibial traktusun tekrarlayan fleksiyon sırasında - özellikle diz fleksiyonunun yaklaşık 30°'sinde - lateral femoral epikondilde sıkışmasıdır . Ayrıca, yüksek oranda innerve olan yağ yastığının sıkışması nosisepsiyona katkıda bulunur(Baker ve ark. 2016, Taunton ve ark. 2002, Fredericson ve ark. 2000, van der Worp ve ark. 2012, Farrel ve ark. 2003, Ellis ve ark. 2007, Fairclough ve ark. 2006, Fairclough ve ark. 2007).

Asıl soru, tahrişin ilk etapta neden ortaya çıktığıdır. Çeşitli çalışmalarda, kalça kuvveti ve diz ekstansör/ fleksör kuvveti gibi içsel risk faktörlerinin yanı sıra antrenmanın belirli yönleri gibi dışsal faktörlerin rolü araştırılmıştır(van der Worp ve ark. 2012).
Aderem ve arkadaşları (2015), daha önce bahsedilen faktörlerin değiştirilebilir olduğu ve anatomik bacak uzunluğu farkı veya daha belirgin bir lateral femoral epikondil gibi özelliklerin değiştirilemez olduğu değiştirilebilir ve değiştirilemez faktörleri rapor etmiştir.

Epidemiyoloji

ITBS hareketsiz kişilerde nadiren görülür ve çoğunlukla fiziksel olarak aktif bireylerde görülür. Yarışlar veya antrenmanlar sırasında meydana gelen koşuyla ilgili sakatlanmaların (RRI) görülme sıklığı ve yaygınlığı %25 ile %65 arasında değişmekte olup, ITBS'nin vakaların %5 ila %14'ünü oluşturduğu tahmin edilmektedir. Birçok çalışma sadece ITBS insidansını ve bu grubun özelliklerini rapor etmekle kalmayıp tüm diz yaralanmalarının insidansını rapor ettiğinden, insidans hakkında ayrıntılı ve doğru raporlama yapmak zordur(van der Worp ve ark., 2012).

KOŞUYA BAĞLI KALÇA AĞRISINDA AYIRICI TANINIZI YÜKSELTIN - ÜCRETSIZ!

• • İsim*
• • E-posta*

Δ

Klinik Tablo ve Muayene

ITBS'nin erken evresinde, hastalar tipik olarak koşu sırasında belirli bir mesafe veya süreden sonra ortaya çıkan keskin yanma şeklinde diz ağrısı bildirirler. Semptomlar çoğunlukla topuk vuruşu ve erken fleksiyon (20-30°) sırasında hissedilir ve aktivite durdurulduğunda azalır veya ortadan kalkar(Orchard ve ark. 1996, Fredericson ve ark. 2000).
Tersine, bu semptomlar kişi tekrar koşmaya başladığında ortaya çıkar.

ITBS yönetilmez ve uzun bir süre devam ederse, semptomların, aktivitenin durdurulmasının bile semptomların ortadan kalkmasıyla sonuçlanmayacağı bir noktaya kadar artması muhtemeldir. Hasta daha sonra yürüme, merdiven çıkma veya dizini bükerek uzun süre oturma gibi ADL'ler sırasında bile tanıdık bir ağrı yaşayabilir(Fredericson ve ark. 2000).

Lindenberg sınıflandırması ITBS'yi 4 kategoride derecelendirir:

1. Koşu sonrası ağrı başlangıcı, mesafe ve hız sınırlaması yok
2. Koşu sırasında ağrı başlangıcı, mesafe ve hız sınırlaması yok
3. Koşu sırasında ağrı başlangıcı, mesafe veya hız sınırlaması
4. Ağrı koşmayı engelliyor

Fiziksel Muayene

Anamneziniz size ITBS hipotezini oluşturmak için gerekli bilgilerin çoğunu vermelidir (belirtiler ve semptomlar, provoke edici anlar, yer, başlangıç, vb.) Değerlendirmeniz sırasında lateral femoral epikondil çevresinde şişlik ve lateral eklem çizgisinin 2-3 cm proksimalinde iliotibial traktusun palpasyonu üzerine hassasiyet olup olmadığını değerlendirebilirsiniz. Alt ekstremitenin statik ve dinamik gözlemi, glute veya kuadriseps gücü eksikliği gibi değiştirilebilir risk faktörlerinin belirlenmesine yardımcı olabilir. Kullanabileceğiniz basit bir değerlendirme, tek bacakla çömelmek ve hareket kalitesini gözlemlemektir (femoral torsiyon, tibial torsiyon, valgus/varus, ayağın telafi edici hareketi), çünkü bunlar zayıf kalça abdüktör/dış rotator kasları durumunda artmış iç rotasyon veya addüktör momentleri ile sonuçlanabilir. Koşu bandında koşu değerlendirmesi, iliotibial bant üzerindeki gerilimi artıran çapraz yürüyüşün veya alışılmadık derecede büyük adımların belirlenmesine yardımcı olabilir.

Ayrıca, ITBS için özel olarak iki özel test tanımlanmıştır:

İkinci yaygın test Renne Testidir:

Tedavi

ITBS'yi iyileştirmek için neler yapabileceğinizi tartışmadan önce, ilk olarak ne yapmamanız gerektiğine bakalım: ITB uzayamadığı için germe yararlı bir tedavi seçeneği değildir. Sanılanın aksine yapışıklıkları gevşetmeyen veya parçalamayan köpük yuvarlama da öyle. ITBS'nin muhtemelen bir kompresyon yaralanması olduğu düşünüldüğünde, bu 2 tedavi aslında sorunları daha da kötüleştirebilir.

Peki bunun yerine ne yapmalıyız? Koşucular için rehabilitasyon söz konusu olduğunda, Willy & Meira (2016) tarafından önerilen aşağıdaki 3 ana bileşene odaklanmamız gerekecektir. Bunlar:

1. Ağır yavaş direnç eğitimi ile ele alınacak pik yükler
2. Pliometrik egzersizlerle eğiteceğimiz enerji depolama ve serbest bırakma ve
3. Kümülatif yükler, koşu yeniden eğitimi de dahil olmak üzere kademeli bir koşuya dönüş ile ele alınacaktır.

Meslektaşımız Tom Goom, koşucularda ITB rehabilitasyonunu ilerletmek için, rehabilitasyonun 3 ana bileşenini de içeren aşağıdaki 5 aşamayı önermiştir:

Aşama 1 - Ağrının Baskın Olduğu Aşama: Sinirliliği azaltın (kapasiteden ödün vermeden)

Hastanızın 1. aşamada olduğunu nasıl anlarsınız? Bu hastalar genellikle koşmayı tamamen bırakmış, merdiven inerken ve hızlı yürürken ağrı çeken hastalardır.

Bu aşamada hasta, ITB'yi daha fazla provoke eden aktivitelerle aşırı yüklenmeyi azaltmalıdır. Aynı zamanda, faaliyetlerin tamamen durdurulmasını istemiyoruz ve genel aktivite seviyelerini mümkün olduğunca yüksek tutuyoruz.

Somut olarak, hasta koşmayı bırakmalı - özellikle patika veya yokuş aşağı koşmayı - ancak yaklaşık 8 ila 10 derecelik bir eğimle çok hızlı koşu bandı yürüyüşüne geçmelidir. Eğer bu da mümkün değilse, hasta alçak sele ile bisiklet sürmenin veya yüzmenin ağrısız alternatifler olup olmadığını araştırmalıdır.

Aşağıdaki egzersizler, kalça abdüktörlerini ve ekstansörlerini güçlendirmeye odaklanan düşük yük seçenekleridir:

1. Clamshells
2. Yan yatarak abdüksiyon
3. Thomas Egzersizi / ITB Gezi Egzersizi: 10x10s tutuş

Aşama 2 - Yük Baskın Aşama

Yük baskın faza, hasta merdivenlerden ağrısız bir şekilde inebildiği anda girilir.

2. Aşama: Yoğun yükleri ele almak için HSR eğitimi

Daha sonra ağırlıklı olarak ağır, yavaş direnç antrenmanlarına odaklanan 2. aşamaya girerler. Yokuş yukarı koşu bandı yürüyüşüne devam edilirken, 1. aşamadaki egzersizler daha da ilerletilir:

1. Yan yatarak abdüksiyon 🡪 Yan plank
2. Thomas Egzersizi 🡪 Tek bacak köprüleri
3. Yangın muslukları
4. Split Squat (Antrenman bacağı arka bacaktır, ağırlığı arka bacağa kaydırın)
5. Direnç bandına karşı yan lunge hareketleri

10-12 tekrardan oluşan 3 set, artan direnç/ağırlıkla ve son tekrarda kas yetmezliğine yakın bir şekilde 6-8'lik 4 sete ilerledi. Bu ağır-yavaş direnç egzersizleri, 5. aşamada koşuya dönüş sağlanana kadar haftada 3 kez yapılmalıdır. Aynı durum yokuş yukarı koşu bandı yürüyüşü için de geçerlidir ve koşu yeniden başlatılabildiği anda durdurulabilir.

Aşama 3: Koşu sırasında enerji depolama ve salınımını ele almak için pliometri

ITBS'li bir hastayı rehabilite ederken, Eng ve arkadaşları tarafından yapılan bir çalışmada belirtildiği gibi, ITB'nin koşu sırasında enerji depolaması ve serbest bırakması açısından bir tendona benzer şekilde hareket ettiğinin farkına varmak önemlidir. (2015). Bu nedenle ITB fonksiyonunu, koşudan elde ettiğimiz kümülatif yük olmadan enerji depolama ve serbest bırakma faaliyetleriyle başa çıkacak şekilde eğitmemiz gerekecektir. ITB'nin bir tendon gibi çalıştığı gerçeği, neden birçok yaklaşımın sertliği azaltmaya ve onu uzatmaya çalıştığını da merak etmemizi sağlamalıdır. Tendonlar hakkında bildiğimiz bir şey varsa o da yay gibi etkili olabilmeleri için sert olmaları gerektiği ve Aşil tendonu kopmalarında olduğu gibi uzamanın onları verimsiz hale getirdiğidir. Bu durumu doğrulamak için Friede ve diğerleri. (2020) fizyoterapinin ITBS'li hastalarda sonuçları iyileştirdiğini ve aslında ITB sertliğini %14 oranında artırdığını göstermiştir. Kolaydan daha ileri seviyeye doğru ilerleyen pliometrik egzersiz örnekleri şunlardır:

Plyometrics Yeni Başlayanlar

1. Mini Squat atlayışları
2. Ters Hamle + Hoplama
3. Yanal patenciler (bantlı veya basamaklı)
4. Elastik bantlarla tempo koşusu

Plyometrics İleri Düzey

1. Bölünmüş Atlayışlar
2. Tek bacakla iniş için çömelme sıçraması
3. Tek bacak ileri ve geri zıplama

Aşama 3, aşama 2'den aşama 4'e oldukça kısa (~1 hafta) bir köprü olarak kullanılır

4. Aşama: Düz koşuya dönüş + yürüyüş yeniden eğitimi

Aşama 4'e girilir girilmez, pliometrik egzersizler ikinci veya üçüncü haftada aşamalı olarak bırakılır.

Koşu, kademeli bir şekilde yeniden başlatılmalıdır. Koşmayı nasıl geliştireceğiniz konusunda size somut bir plan sunmak için "Kanepeden 5K'ya" koşu planımızı ücretsiz olarak indirin. Bu pdf, koşu rehabilitasyonu çevrimiçi kursumuzdaki birçok yararlı belgeden biridir.

Koşucu düz zeminde veya dışarıda tekrar koşabilecek duruma gelene kadar koşu bandının eğim açısını kademeli olarak 8-10 dereceden 5 dereceye düşürmek iyi bir fikirdir. Aynanın yeniden eğitilmesiyle hedeflenebilecek birkaç biyomekanik faktör vardır. Yürüyüş modifikasyonlarının önünüzdeki koşucuya özgü olması gerektiğini ve her vaka için geçerli olmadığını unutmayın:

• Artırılmış adım genişliği: Çapraz yürüyüş genellikle ITB'ye daha fazla yük bindirirken, daha geniş bir yürüyüşle koşmak sıkışmayı azaltır. Bunu, koşu bandının ortasına tebeşirle bir çizgi çizdikten sonra hastaya "Çizginin üzerinden geçme" gibi ipuçları vererek eğitebilirsiniz.
• Diz penceresini artırın: Bu, koşu düzenlerini arkadan analiz ettiğinizde dizler arasında boşluk olduğu anlamına gelir. Daha büyük bir diz penceresi elde etmek için hastanıza "Dizlerinizin öpüşmesine izin vermeyin" diyebilir veya her iki dizin dışına biraz bant koyabilir ve hastaya "işaretleri birbirinden ayırmasını" söyleyebilirsiniz.
• Hasta Trendelenburg işareti olarak da adlandırılan pelvik düşme ile başvurursa, iliak krestlerine işaretler koyabilir ve onlara "işaretleri düz tutmalarını" söyleyebilirsiniz.
• Tempoyu artırın: Tempoyu yaklaşık %5-10 oranında artırın; bu, örneğin bir metronomla sağlanabilir ve diz üzerindeki pik yükü ve pik kalça addüksiyonunu azaltır.

Koşu antrenmanlarının yeniden yapılması özellikle önemlidir. Willy ve diğerleri. (2012) kalça kaslarını güçlendirmenin koşu mekaniğini değiştirdiğini göstermiştir. Aynı çalışmada, diğer yandan ayna yürüyüşü yeniden eğitiminin koşu mekaniğini iyileştirmede etkili olduğunu doğrulamışlardır.

5. Aşama: Yokuş aşağı ve patika koşularına dönüş

Bu son aşama olan 5. aşamada koşucu koşu hacmini kademeli olarak artırmalıdır. Patika ve yokuş aşağı koşu, bir seansta birleştirilmeden önce ayrı günlerde kademeli olarak eklenebilir.

Tamam, öncelikle bu yazıya değerli katkılarından dolayı koşu uzmanları Rich Willy, Tom Goom ve Benoy Mathew'e teşekkür etmek istiyorum.

İliotibial bant sendromu hakkında daha fazla bilgi edinmek ister misiniz? O halde aşağıdaki kaynaklara göz atın:

• İliotibial Bant Sendromu - Gerçekler mi, F(r)iksiyon mu?
• Çevrimiçi Spor Konferansı 2022
• Köpük Yuvarlama - Anlamlı ve Anlamsız
• ITB Ağrısı ile Yarı Maraton Koşmak
• Başarılı Çalışmaya Dönüş Webinarı

Referanslar

Aderem, Jodi, ve Quinette A. Louw. "Koşucularda iliotibial bant sendromu ile ilişkili biyomekanik risk faktörleri: sistematik bir derleme." BMC kas-iskelet sistemi hastalıkları 16.1 (2015): 356.

Baker, Robert L., ve Michael Fredericson. "Koşucularda İliotibial bant sendromu: biyomekanik çıkarımlar ve egzersiz müdahaleleri." Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Klinikleri27.1 (2016): 53-77.

Ellis, Richard, Wayne Hing ve Duncan Reid. "İliotibial bant sürtünme sendromu-sistematik bir inceleme." Manuel terapi 12.3 (2007): 200-208.

Farrell, Kevin C., Kim D. Reisinger, ve Mark D. Tillman. "Bisiklet sürmede kuvvet ve tekrar: iliotibial bant sürtünme sendromu için olası çıkarımlar." The Knee 10.1 (2003): 103-109.

Fairclough, John ve diğerleri. "Dizin fleksiyon ve ekstansiyonu sırasında iliotibial bandın fonksiyonel anatomisi: iliotibial band sendromunu anlamak için çıkarımlar." Anatomi Dergisi208.3 (2006): 309-316.

Fairclough, John ve diğerleri. "İliotibial bant sendromu gerçekten bir sürtünme sendromu mu?" Journal of Science and Medicine in Sport10.2 (2007): 74-76.

Fredericson, Michael, Marc Guillet ve Len Debenedictis. "İliotibial bant sendromu için hızlı çözümler." The Physician and sportsmedicine 28.2 (2000): 52-68.

Friede, M. C., Klauser, A., Fink, C., & Csapo, R. (2020). Koşucu dizinde iliotibial bant ve ilişkili kasların sertliği: Ultrason kesme dalgası elastografisi ile fizyoterapinin etkilerinin değerlendirilmesi. Sporda Fizik Tedavi, 45, 126-134.

Orchard, John W., ve diğerleri. "Koşucularda iliotibial bant sürtünme sendromunun biyomekaniği." Amerikan Spor Hekimliği Dergisi 24.3 (1996): 375-379.

Taunton, Jack E., ve diğerleri. "2002 koşu yaralanmalarının retrospektif vaka-kontrol analizi." İngiliz spor hekimliği dergisi36.2 (2002): 95-101.

Van der Worp, Maarten P., vd. "Koşucularda İliotibial Bant Sendromu." Spor hekimliği 42.11 (2012): 969-992.

Willett GM, Keim SA, Shostrom VK, Lomneth CS. Ober testinin anatomik bir incelemesi. Am.J.Sports Med. 2016;44(3):696-701.er Test

Willy, R. W., Scholz, J. P., & Davis, I. S. (2012). Kadın koşucularda patellofemoral ağrının tedavisi için ayna yürüyüşü yeniden eğitimi. Clinical biomechanics, 27(10), 1045-1051.

Willy, R. W., & Meira, E. P. (2016). Patellofemoral ağrı için biyomekanik müdahalelerde güncel kavramlar. Uluslararası Spor Fizyoterapisi Dergisi, 11(6), 877.

İllüstrasyon şuradan uyarlanmıştır: http: //www.bodyheal.com.au/blog/iliotibial-band-syndrome-symptoms-causes-treatment