Bateria testowa Stenvers od I do V

Ruch w barku wymaga skoordynowanego ruchu kilku stawów, a mianowicie stawu mostkowo-obojczykowego, stawu obojczykowo-barkowego, stawu ramiennego, stawu łopatkowo-klatkowego, a także połączenia szyjno-piersiowego.

Stenvers przedstawił serię testów do oceny obręczy barkowej w 1977 roku, a Baertschi i wsp. (2013) ocenili testy pod kątem ich wiarygodności inter-rater i stwierdzili wartości kappa na poziomie 0,63-0,84, choć ich wartość kliniczna pozostaje wątpliwa.

Stenvers 1: Przechylenie łopatki do tyłu

Test Stenversa 1 ocenia odchylenie łopatki do tyłu. Aby przeprowadzić badanie, pacjent powinien znajdować się w wyprostowanej pozycji siedzącej, a Ty powinieneś stanąć przy ramieniu, które ma zostać zbadane. Następnie ustaw ramię pacjenta w maksymalnym zgięciu i oceń, czy linia włosów pachowych znajduje się w jednej linii z dolnym kątem łopatki. 

W pozytywnym teście tylne przechylenie łopatki jest ograniczone, jeśli kąt dolny pozostaje za linią włosów pachowych.

Stenvers 2: Rotacja obojczyka

Test Stenversa 2 ocenia rotację obojczyka. Pacjent będzie znajdował się w wyprostowanej pozycji siedzącej, a ty będziesz stał bokiem do badanego boku.
Umieść środkowy lub wskazujący palec na górze i za trzonem obojczyka. Następnie ramię pacjenta jest doprowadzane do pełnego zgięcia, podczas gdy badasz palpacyjnie ruch obojczyka.

W pozytywnym wyniku obojczyk odbiega od normalnego ruchu podczas zgięcia, który polega na uniesieniu i rotacji do przodu do około 45 ° zgięcia i przesuwa się w dół i wykonuje tylną rotację od 45 °.

Stenvers 3: Depresja szkaplerza

Test Stenversa 3 ocenia depresję łopatki. Aby przeprowadzić test, pacjent znajduje się w wyprostowanej pozycji stojącej lub siedzącej. Następnie zbadaj palpacyjnie dolny kąt łopatki. Pacjent przystępuje do maksymalnego zgięcia barku. Oceniasz, czy kąt dolny spada w dół. w dół 1-2 centymetry przy około 170° zgięcia ramienia.

21 NAJBARDZIEJ PRZYDATNYCH TESTÓW ORTOPEDYCZNYCH W PRAKTYCE KLINICZNEJ

• • Nazwa*
• • Email*

Δ

Test Stenversa 4: Mobilność klatki piersiowej (C7-T4)

Test Stenversa 4 ocenia połączenie szyjno-piersiowe. Pacjent znajduje się w wyprostowanej pozycji siedzącej, a Ty stoisz bokiem do badanego boku. Następnie sprawdź palpacyjnie wyrostek kolczysty wyrostka kolczystego kręgu C7 i przyłóż kciuk po przeciwnej stronie badanego barku do wyrostka kolczystego.
Następnie pacjent aktywnie maksymalnie zgina ramię.

Oceniasz, czy zgięcie barku jest połączone z przeciwną rotacją kręgów w połączeniu szyjno-piersiowym. 

Test Stenversa 5: tylna torebka stawu ramiennego, staw AC i SC 

Test Stenversa 5 ocenia tylną torebkę stawu ramiennego, staw AC i staw SC. Pacjent znajduje się w wyprostowanej pozycji siedzącej, a Ty stoisz za nim. Następnie pacjent odwodzi ramię do 90 stopni i zgina dolną część do 90 stopni. Podpierając łokieć pacjenta jedną ręką, użyj drugiej ręki do unieruchomienia łopatki pacjenta, chwytając boczną krawędź łopatki. Pacjent może zacisnąć drugą dłoń w pięść na mostku.

Następnie przesuń ramię pacjenta do maksymalnego poziomego przywodzenia, utrzymując nieruchomą łopatkę. Powinna ona wynosić około 100°.

Gdy osiągniesz maksymalne poziome przywodzenie, puść fiksację i tutaj powinieneś być w stanie przesunąć się o kolejne 20° do poziomego przywodzenia.

Baertschi, E., Swanenburg, J., Brunner, F., & Kool, J. (2013). Niezawodność testów klinicznych do oceny ruchu łopatki i klatki piersiowej. BMC musculoskeletal disorders, 14(1), 1-8.