Ruchomy test obciążeniowy koślawości | Więzadło poboczne przyśrodkowe (łokieć)

Przejdź do

Znajdź tę wiki na platformie Physiotutors Zostań członkiem

Dowiedz się

Test obciążeniowy ruchomego koślawego odcinka kręgosłupa | Ocena więzadła pobocznego przyśrodkowego

Test obciążeniowy z ruchomą koślawością może być stosowany, jeśli podejrzewasz uszkodzenie więzadła pobocznego przyśrodkowego łokcia. Wskaźnikami takiego urazu może być uczucie trzaskania, które pacjent odczuwał podczas kontuzji, a także przyśrodkowy ból łokcia. O'Driscoll i in. (2005) ocenili 21 pacjentów z podejrzeniem uszkodzenia MCL i odnieśli wyniki ruchomego testu obciążeniowego koślawości do wyników artroskopii. Czułość wynosi 100%, a swoistość 75%.

Aby przeprowadzić test, poproś pacjenta, aby stał lub siedział w pozycji wyprostowanej. Następnie odciągnij ramię do 90° i maksymalnie zegnij łokieć. Przyłóż koślawy moment obrotowy do łokcia, wprowadzając ramię w maksymalną rotację zewnętrzną. Utrzymując koślawy moment obrotowy, szybko wyprostuj łokieć do około 30°.

Wynik testu uznaje się za pozytywny, jeśli spełnione są następujące kryteria: a) odtworzony zostanie znany nagły przyśrodkowy ból łokcia oraz b) ból powinien być maksymalny w łuku w zakresie 120° i 70°.

Przy pozytywnym wyniku testu ten sam symptomatyczny łuk, określany jako kąt ścinania, można zaobserwować w mniejszym stopniu podczas wykonywania testu w przeciwnym kierunku, od wyprostu do zgięcia.

Innymi testami ortopedycznymi służącymi do oceny integralności więzadła pobocznego przyśrodkowego łokcia są zmodyfikowany test dojenia i test niestabilności koślawej.