Test zgięcia MC | Choroba nadgarstka | Choroba zwyrodnieniowa stawów kciuka

Przejdź do

Znajdź tę wiki na platformie Physiotutors Zostań członkiem

Dowiedz się

Test zgięcia MC | Choroba nadgarstka | Choroba zwyrodnieniowa stawów kciuka

Choroba zwyrodnieniowa stawów kciuka (OA) jest bolesnym i wyniszczającym schorzeniem, które dotyka dużą część dorosłej populacji, a częstość występowania w badaniu radiograficznym sięga 90% zarówno u mężczyzn, jak i kobiet w wieku 80 lat. Stan ten może powodować ból u podstawy kciuka, postępującą utratę ruchu kciuka, osłabienie i zmniejszoną koordynację, która pogarsza się z czasem.

Do diagnozowania i leczenia zapalenia stawów CMC kciuka wykorzystuje się jakościową ocenę historii choroby, badanie fizykalne i radiogramy. Pod uwagę brane są lokalizacja, czas trwania, początek, częstotliwość, intensywność i jakość bólu.

Sela i in. (2017) przeprowadzili badanie porównawcze w celu określenia najlepszych testów diagnostycznych dla OA CMC kciuka, porównując wyniki 4 testów prowokacyjnych z systemem klasyfikacji Eaton-Littler oceny radiologicznej stawu CMC.

Klasyfikacja Eaton-Littler

Subtelne poszerzenie przestrzeni stawu nadgarstkowo-śródręcznego
Nieznaczne zwężenie przestrzeni stawu nadgarstkowo-śródręcznego, stwardnienie i zmiany torbielowate z osteofitami lub ciałami luźnymi < 2 mm
Zaawansowane zwężenie przestrzeni stawu nadgarstkowo-śródręcznego, stwardnienie i zmiany torbielowate z osteofitami lub ciałami luźnymi > 2 mm
Zmiany zwyrodnieniowe w stawie nadgarstkowo-śródręcznym jak w stadium III z zapaleniem stawu skroniowo-żuchwowego

W ich badaniu test zgięcia MC wykazał czułość 46% i swoistość 100%.
Test zgięcia MC wydaje się być dobrym testem potwierdzającym diagnozę choroby zwyrodnieniowej stawów CMC. Negatywny wynik testu nie zawsze oznacza jednak negatywne dowody radiologiczne choroby zwyrodnieniowej stawu CMC kciuka. W przypadku OA należy dodać, że pozostaje ona diagnozą kliniczną, a zmiany widoczne w obrazowaniu radiologicznym niekoniecznie muszą powodować niepełnosprawność lub ból, dlatego też nadajemy temu testowi umiarkowaną wartość kliniczną.

Aby przeprowadzić test, pacjent znajduje się w pozycji siedzącej, a dłoń jest umieszczona na stabilnej powierzchni, takiej jak stół do badań. Egzaminator chwyta dłoń pacjenta jedną ręką, aby ją ustabilizować. Nadgarstek i śródręcze pacjenta znajdują się w pozycji neutralnej. Drugą ręką badający ustawia śródręcze w zgięciu.

Wynik testu uznaje się za pozytywny, jeśli przesunięcie MC do zgięcia powoduje ból (nawet lekko bolesny) w podstawowym obszarze kciuka.