Upośledzenie kontroli motorycznej odcinka lędźwiowego (MCI) | Oznaki i objawy

Kiedy mówimy o klinicznej niestabilności odcinka lędźwiowego, napotykamy na dwa problemy. Po pierwsze, nie ma jasnej definicji tego, czym właściwie jest niestabilność odcinka lędźwiowego, a najczęściej jest ona związana z powiększoną strefą neutralną opartą na koncepcji Panjabi. Po drugie, nie ma złotego standardu do pomiaru tej zwiększonej strefy neutralnej. Nie mamy więc żadnych zweryfikowanych testów klinicznych potwierdzających lub odrzucających niestabilność odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Dlatego najlepszym narzędziem, jakim dysponujemy, jest badanie Delphi przeprowadzone przez Cooka i in. (2006), który zapytał ekspertów w tej dziedzinie o najważniejsze objawy kliniczne niestabilności odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Pięć najbardziej subiektywnych czynników, począwszy od najczęściej wymienianych, to:

1. Uczucie oddawania lub rozdawania
2. Częste samookaleczanie lub częsta potrzeba złamania lub wyprostowania pleców.
3. Częste epizody objawów
4. Historia bolesnego zatrzaskiwania lub blokowania podczas ruchów skrętnych lub zginania kręgosłupa.
5. Ból podczas wykonywania czynności przejściowych, na przykład od siedzenia do stania.

Przyjrzyjmy się teraz pięciu najważniejszym obiektywnym czynnikom klinicznej niestabilności odcinka lędźwiowego kręgosłupa:

1. Słaba kontrola miednicy w odcinku lędźwiowym, w tym segmentalne odchylanie lub obracanie podczas ruchu, a także słaba funkcja proprioceptywna.
2. Słaba koordynacja lub kontrola nerwowo-mięśniowa, w tym drżenie lub drżenie.
3. Zmniejszona siła i wytrzymałość lokalnych mięśni na poziomie niestabilności segmentowej.
4. Nieprawidłowe ruchy, w tym zmiana przesunięcia bocznego podczas aktywnego zakresu ruchu w odcinku lędźwiowym.
5. Ból przy długotrwałych pozycjach i postawach.

Jeśli chcesz zobaczyć całą listę wszystkich oznak i objawów, które zostały wymienione, zapoznaj się z artykułem Cooka i wsp. (2006).

Zawsze pamiętaj, aby nie wywoływać efektu nocebo i nie mówić pacjentowi, że ma niestabilne plecy lub coś podobnego. Możesz raczej powiedzieć mu, że próbujesz dowiedzieć się, czy program ćwiczeń może być dla niego opcją.

Logicznie rzecz biorąc, można by pomyśleć, że pacjent, który wykazuje dużą część tych oznak i objawów, odniesie korzyści z programu stabilizacji.

21 NAJBARDZIEJ PRZYDATNYCH TESTÓW ORTOPEDYCZNYCH W PRAKTYCE KLINICZNEJ

• • Nazwa*
• • Email*

Δ

Jeśli interesują Cię inne testy na upośledzenie kontroli motorycznej w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, zapoznaj się z poniższymi wpisami:

• Badanie przesiewowe zaburzeń kontroli motorycznej
• Ocena lokalnych stabilizatorów odcinka lędźwiowego

Istnieje kilka testów ortopedycznych służących do diagnozowania radiologicznej niestabilności odcinka lędźwiowego kręgosłupa:

• Test niestabilności w pozycji leżącej
• Test biernego wyprostu odcinka lędźwiowego kręgosłupa
• Zmiana szczeliny międzykręgowej
• Znak niskiej linii środkowej progu

Cook, C., Brismée, J. M., & Sizer Jr, P. S. (2006). Subiektywne i obiektywne deskryptory klinicznej niestabilności kręgosłupa lędźwiowego: badanie Delphi. Terapia manualna, 11(1), 11-21.