Diagnoza zamrożonego barku | Jak ocenić zamrożony bark?

Zamrożony bark występuje z częstością 2%-5,3% w populacji ogólnej, ze szczytem w wieku 55 lat i wyższą częstością występowania wśród kobiet z cukrzycą i zaburzeniami czynności tarczycy oraz wcześniejszym epizodem zamrożonego barku po stronie przeciwnej. Patoanatomiczne cechy zamrożonego barku to angiogeneza w tkance torebki, która powoduje proliferację włókien kolagenowych, ziarninowanie i przykurcz kompleksu więzadłowego torebki. Według Vastamäki i in. (2012), 94% przypadków rozwiązało się w ciągu 4-36 miesięcy i średnio w ciągu 15 miesięcy. Jednak Wong i wsp. w (2016) opisali, że całkowite ustąpienie dolegliwości jest nieuzasadnione, dlatego konieczne mogą być interwencje mające na celu odzyskanie pełnej funkcji barku.

Sztywny i bolesny bark jest identyfikowany przez znaczną i równą utratę zarówno aktywnych, jak i pasywnych ruchów barku, ale ma minimalny ból podczas testów oporowych. Ramię może być sztywne z powodu sztywnej tkanki lub z powodu sztywnego stawu w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów, złamań lub rzadkich zablokowanych zwichnięć tylnego stawu ramienno-łokciowego.

Aby zdiagnozować zamrożony bark podczas badania fizykalnego, najpierw zbadaj rotację zewnętrzną w pozycji zerowej i porównaj ją z drugą stroną. Możesz to zrobić, unieruchamiając łopatkę ciałem, a wyrostek kruczy po przedniej stronie ramieniem.

Utrata rotacji zewnętrznej o co najmniej 50% w porównaniu z drugą stroną lub mniej niż 30° jest uważana za wynik pozytywny. Następnie zakres ruchu musi być zmniejszony w co najmniej dwóch innych płaszczyznach o co najmniej 25% w porównaniu z drugą stroną.

Z tego powodu sensowne jest przetestowanie czystego zakresu ruchu w stawie ramienno-łokciowym w odwodzeniu i można to zrobić poprzez unieruchomienie obojczyka i łopatki, a następnie ocenę zgięcia i ponownie z unieruchomieniem obojczyka i łopatki.

Według badania przeprowadzonego przez Holman i in. (2015), wszyscy pacjenci z podejrzeniem zamrożonego barku wykazywali pewien stopień aktywnej ochrony mięśni. Z tego powodu pomocne może być wykonanie testu bólu korakoidalnego w celu rozróżnienia między prawdziwym a rzekomym zamrożonym barkiem.

Innym testem ortopedycznym dla zamrożonego barku jest objaw wzruszenia ramion.

21 NAJBARDZIEJ PRZYDATNYCH TESTÓW ORTOPEDYCZNYCH W PRAKTYCE KLINICZNEJ

• • Nazwa*
• • Email*

Δ

Hollmann L, Halaki M, Haber M, Herbert R, Dalton S, Ginn K. Określenie wpływu aktywnej sztywności na zmniejszenie zakresu ruchu w zamrożonym barku. Fizjoterapia. 2015 May 1;101:e585.

Carbone S, Gumina S, Vestri AR, Postacchini R. Coracoid pain test: a new clinical sign of shoulder adhesive capsulitis. Międzynarodowa ortopedia. 2010 Mar;34(3):385-8.

Kelley MJ, Shaffer MA, Kuhn JE, Michener LA, Seitz AL, Uhl TL, Godges JJ, McClure PW, Altman RD, Davenport T, Davies GJ. Ból barku i deficyty ruchomości: adhezyjne zapalenie torebki stawowej: wytyczne praktyki klinicznej powiązane z międzynarodową klasyfikacją funkcjonowania, niepełnosprawności i zdrowia opracowaną przez Sekcję Ortopedyczną Amerykańskiego Stowarzyszenia Fizykoterapii. Journal of orthopaedic & sports physical therapy. 2013 May;43(5):A1-31.