Test Finochietto / Znak skoku | Ocena naderwania łąkotki

Przejdź do

Znajdź tę wiki na platformie Physiotutors Zostań członkiem

Dowiedz się

Test Finochietto / Znak skoku | Ocena uszkodzenia łąkotki stawu kolanowego

Częstość występowania zerwania łąkotki szacuje się na 61 na 100 000 w populacji ogólnej, a około jedna trzecia z nich jest związana z uprawianiem sportu. Podczas gdy urazowe rozdarcia często występują na obwodzie łąkotki i są obserwowane u pacjentów w wieku poniżej 30 lat, bardziej złożone i zwyrodnieniowe wzorce mają tendencję do występowania u osób starszych.

Shrier i in. (2010) twierdzą, że badanie fizykalne łez łąkotki różni się od testów diagnostycznych, ponieważ łzy łąkotki mają niejednorodny charakter, na przykład łzy tylne i przednie. W związku z tym autorzy stwierdzają, że w przypadku urazów łąkotki nie należy polegać na wartościach czułości i swoistości, ale wybór testów fizycznych powinien raczej opierać się na logice leżącej u podstaw tego, w jaki sposób różne testy obciążają różne części łąkotki.
Pomimo ograniczeń, o których właśnie wspomnieliśmy, test Finiochietto nie został jeszcze zatwierdzony przez żadne badania diagnostyczne. Z tego powodu wartość kliniczna jest nieznana.

Aby wykonać test Finochietto lub Jump Sign, kolano pacjenta jest zginane pod kątem 130-140 stopni, a pozycja jest ustalana przez badającego. Podobnie jak w przypadku testu szuflady przedniej w kolanie, egzaminator ciągnie piszczel w kierunku brzusznym, w tym przypadku w bardziej agresywny sposób niż w przypadku testu szuflady.

Wynik testu jest pozytywny, jeśli egzaminator wyczuje "przeskok", gdy rozdarty tylny róg łąkotki zostanie przesunięty do przodu w stosunku do punktu kontaktu piszczelowo-udowego. Skok jest ledwo słyszalny lub widoczny i niekoniecznie musi być bolesny.

Pamiętaj, że luźność związana z zerwaniem ACL lub PCL nie jest uważana za pozytywny wynik testu i że test ten może być również pozytywny w przypadku luźnych ciał lub wrodzonej łąkotki tarczowej.