Ellen Vandyck
Kierownik ds. badań
Przewlekła tendinopatia Achillesa to stan charakteryzujący się silnie zlokalizowanym bólem w miejscu wstawienia lub nieco bliżej niego. Może dotyczyć osób w każdym wieku i powodować znaczny ból i niepełnosprawność. Przewlekłość choroby sprawia, że często trudno sobie z nią poradzić i należy spodziewać się długiego powrotu do zdrowia. Przeprowadzono badania nad ćwiczeniami ekscentrycznymi i kilkoma metodami fizycznymi, aby dowiedzieć się, czy mają one zastosowanie w leczeniu tendinopatii Achillesa. Skuteczność ćwiczeń ekscentrycznych została już udowodniona w kilku przeglądach systematycznych, szczególnie w przypadku tendinopatii środkowego odcinka ścięgna Achillesa. Biorąc pod uwagę, że metody fizyczne są nadal stosowane w warunkach klinicznych, istnieje potrzeba ustalenia ich skuteczności jako potencjalnego uzupełnienia ćwiczeń ekscentrycznych, dla których dowody są już mocne w przypadku tendinopatii Achillesa. Niniejsze badanie rozwija tę kwestię.
Uwzględniono randomizowane, kontrolowane badania dotyczące tendinopatii Achillesa porównujące metody fizyczne połączone z ćwiczeniami ekscentrycznymi z samymi ćwiczeniami ekscentrycznymi. Przewlekła tendinopatia ścięgna Achillesa została zdefiniowana jako objawy 2-6 cm proksymalnie do wstawki piętowej, trwające dłużej niż 3 miesiące, które nie zareagowały na leczenie nieoperacyjne.
Obserwowane wyniki obejmowały VISA-A, który bada kliniczne nasilenie tendinopatii Achillesa w skali od 0-100, NPRS i ból wywołany obciążeniem mierzony w NRS. Wyniki badano w perspektywie krótkoterminowej (4 tygodnie) i długoterminowej (12-16 tygodni).
Badania musiały obejmować grupę ćwiczeń ekscentrycznych jako komparator do modalności fizycznej z programem ćwiczeń ekscentrycznych. Metody fizyczne uwzględnione w tym badaniu mogą obejmować falę uderzeniową, laseroterapię niskopoziomową, szynę nocną i Astym.
W sumie w przeglądzie uwzględniono osiem badań, w których badano uczestników z przewlekłą tendinopatią Achillesa w wieku od 18 do 70 lat. Łącznie 199 i 421 osób zostało poddanych odpowiednio krótko- i długoterminowej obserwacji. W grupie treningów fizycznych i ćwiczeń ekscentrycznych (PMEE) w 3 badaniach zastosowano falę uderzeniową, w 2 laseroterapię niskopoziomową, w 1 badaniu zastosowano szyny nocne, w 1 ortezy stóp, a w 1 Astym.
W krótkoterminowej obserwacji nie stwierdzono różnic między PMEE i EE w VISA-A (SMD=0,03 (95%CI -0,46-0,53)) i NPRS (SMD=-0,16 (95%CI -0,72-0,40)). Ból wywołany obciążeniem nie był badany po 4 tygodniach.
W długoterminowej obserwacji nie stwierdzono znaczących różnic dla VISA-A (SMD=0,43 (95%CI -0,05-0,92)), NPRS (SMD=-0,39 (95%CI-1,11-0,32)) i bólu wywołanego obciążeniem (SMD=-0,46 (95%CI -1,08-0,15)) między grupą PMEE i grupą ćwiczeń ekscentrycznych.
Wyniki długoterminowej obserwacji w VISA-A ujawniają, że efekt jest graniczny, nieistotny na korzyść ekscentrycznej terapii ruchowej. Jednak wysoka lub umiarkowana heterogeniczność tych wyników prowadzi nas do wniosku, że wnioski należy interpretować ostrożnie. Postawiono hipotezę, że ćwiczenia ekscentryczne prowadzą do poprawy wytrzymałości ścięgna Achillesa na rozciąganie, co dodatkowo zmniejsza obciążenie. Proponowane metody fizyczne nie powodują takiego wzrostu wytrzymałości na rozciąganie, a zatem są nieskuteczne w leczeniu tendinopatii Achillesa.
Ograniczenie do badań w języku angielskim mogło wprowadzić stronniczość językową do wyników. Niemniej jednak, ponieważ ryzyko błędu systematycznego było niskie, uwzględniono badania wysokiej jakości, co doprowadziło do uzyskania wiarygodnych wyników. Autorzy wykazali, że nie było żadnych przesłanek wskazujących na stronniczość publikacji. Poza tym metodologia niniejszego badania została dobrze przeprowadzona, spełniając wymagania dotyczące systematycznych syntez i metaanaliz.
Ponieważ metody fizyczne, takie jak fala uderzeniowa i laseroterapia niskopoziomowa, nie przynoszą dodatkowych korzyści w porównaniu z samymi ćwiczeniami ekscentrycznymi, ta druga opcja pozostaje podstawą leczenia tendinopatii Achillesa. Ponieważ w przeglądzie uwzględniono wysokiej jakości badania o niskim ryzyku błędu systematycznego, pewność dowodów jest wysoka. Ekscentryczne dawkowanie ćwiczeń w przypadku tendinopatii Achillesa zsyntetyzowane z tych wysokiej jakości badań sugeruje 3 zestawy po 15 powtórzeń wykonywane dwa razy dziennie przez 12 tygodni, oba wykonywane w pozycji stojącej na zgiętym i wyprostowanym kolanie.
Niezależnie od tego, czy pracujesz ze sportowcami na wysokim poziomie, czy amatorami, nie chcesz przegapić tych czynników ryzyka, które mogą narazić ich na większe ryzyko kontuzji. To webinarium pozwoli Ci dostrzec te czynniki ryzyka i pracować nad nimi podczas rehabilitacji!