Ocena łokcia

Staw łokciowy składa się z trzech różnych kości zamkniętych w jednej torebce: kości ramiennej, łokciowej i promieniowej.
Staw ramienno-łokciowy jest prostym stawem zawiasowym, który umożliwia jedynie zginanie i prostowanie między wcięciem trochlea kości łokciowej a trochlea kości ramiennej.
Staw ramienno-łokciowy jest stawem kulisto-gąbczastym z wklęsłą nasadą na kości promieniowej i wypukłą stroną na główce kości ramiennej.
Wreszcie, bliższy staw promieniowo-łokciowy jest stawem obrotowym, który umożliwia rotację przedramienia, zwaną pronacją i supinacją.

Epidemiologia

Częstość występowania bólu łokcia w populacji ogólnej (holenderskiej) wynosi 7,5%. Autorzy donoszą również o 12-miesięcznej częstości występowania 11,2% z przewlekłym bólem w 5,3% przypadków. We wszystkich grupach wiekowych częstość występowania bólu łokcia stopniowo wzrasta, aż do osiągnięcia wartości szczytowej w grupie wiekowej między 45 a 64 rokiem życia, po czym spada tylko nieznacznie. Jeśli chodzi o płeć, kobiety mają nieco wyższą chorobowość we wszystkich grupach wiekowych w porównaniu z mężczyznami (8,7% vs. 8,8%). 6,2%)(Picavet i in. 2003).

Kurs 

Bot et al. (2005) przeprowadzili prospektywne badanie kohortowe na 181 pacjentach z dolegliwościami stawu łokciowego w praktyce ogólnej. Stwierdzono następujące wyniki:
Ból łokcia ma niekorzystne rokowanie, przy czym tylko 13% zgłasza pełne wyleczenie po 3 miesiącach obserwacji, a niskie 34% po 12 miesiącach.
Jednocześnie 90% pacjentów zgłosiło co najmniej pewną poprawę po 1 roku obserwacji.
Średnia wyjściowa ocena bólu wynosząca 5,3 (±2,1) zmniejszyła się o 1,3 (±2,3) punktu po 3 miesiącach i o 2,1 (±2,6) punktu po 12 miesiącach. W tym samym czasie wyjściowa niepełnosprawność z wynikiem 34,6 (±20,4) zmniejszyła się o 6,3 (±16,2) punktów po 3 miesiącach i o 11,9 (±21,2) punktów po 1 roku.
Nawrót po 1 roku wynosił aż 54%.

Czynniki prognostyczne

W prospektywnym badaniu kohortowym Bot i wsp. (2005) następujące czynniki były związane z negatywnym rokowaniem co do powrotu do zdrowia (ból i niepełnosprawność) po 3 i 12 miesiącach obserwacji:
- Dłuższy czas trwania dolegliwości przed konsultacją z lekarzem rodzinnym
- Dodatkowe choroby współistniejące układu mięśniowo-szkieletowego
- Stosowanie strategii radzenia sobie "wycofywanie się
- Mniejsze wsparcie społeczne (tylko po 3 miesiącach)
- Historia dolegliwości związanych z łokciem (tylko po 12 miesiącach)
- "Martwienie się" jako styl radzenia sobie (tylko po 12 miesiącach)

Czerwone flagi

Złamania

Złamanie głowy kości promieniowej lub złamanie kości łódeczkowatej po urazie powodujące ciągły ból w spoczynku/nocą, ból przy palpacji, obciążenie osiowe, wibracje

Możesz użyć testu wyprostu łokcia, aby wykryć złamania łokcia:

Zwichnięcie

Upadek na wyciągniętą rękę, uraz, deformacja (wydaje się wydłużona lub skrócona)(Waymack i in. 2018)

Osteochondritis dissecans / luźne ciała

Powtarzające się urazy, trzeszczenie, blokowanie, zmniejszenie aktywnego i pasywnego zakresu ruchu(van Sonhoven i in. 2009, Ligon i in. 2014)

Dystalne zerwanie ścięgna bicepsa

Długotrwałe stosowanie sterydów (kortykosteroidów), aktywność taka jak podnoszenie ciężarów i kulturystyka, uraz ze słyszalnym i bolesnym trzaskiem, obrzęk i wybroczyny, osłabienie zgięcia, supinacja(Thomas i in. 2017)

Testem, którego możesz użyć do oceny zerwania dystalnego ścięgna bicepsa, jest test Hooka:

Dystalne zerwanie ścięgna mięśnia trójgłowego

Długotrwałe stosowanie sterydów (kortykosteroidów), aktywność taka jak podnoszenie ciężarów i kulturystyka, uraz ze słyszalnym i bolesnym trzaskiem, obrzęk i wybroczyny, niezdolność do aktywnego wyprostu łokcia(Thomas i in. 2017)

Anamneza przewodu pokarmowego:

Ból związany z układami narządów zwykle odnosi się do bardziej proksymalnych lokalizacji, takich jak tułów, biodro lub ramię. Z tego powodu nie ma przewodu, który należy uznać za możliwość wystąpienia bólu łokcia.

Oprócz sygnałów ostrzegawczych, które uzasadniają (pilne) skierowanie do specjalisty lub lekarza rodzinnego, należy wziąć pod uwagę inne źródła bólu.
Podczas wywiadu i badania fizykalnego należy wykluczyć głównie ból korzeniowy kręgosłupa szyjnego.

Podstawowa ocena

Po wizualnej ocenie łokcia, w tym badaniu palpacyjnym, powinieneś ocenić aktywny zakres ruchu w dotkniętym i nie dotkniętym łokciu.
Obejrzyj poniższy film, aby dowiedzieć się, które ruchy należy ocenić i poszukać bólu podczas ruchu, ograniczonego zakresu ruchu, a także kompensacji.

Aby móc ocenić ograniczony zakres ruchu, dotknięty łokieć powinien zostać porównany z nieuszkodzoną stroną. Ponadto porównaj zaobserwowany ROM z wartościami standardowymi w różnych kierunkach. Są to:

Po ocenie AROM zazwyczaj następuje ocena pasywnego zakresu ruchu (PROM), którą możesz obejrzeć, klikając poniższy film:

Podczas oceny PROM ważne jest, aby porównać zakres ruchu, a także czucie końcowe chorego łokcia z nieuszkodzoną stroną.

Kolejną częścią podstawowej oceny jest ocena funkcjonalna. Powinieneś poprosić pacjenta o wykonanie czynności, z którymi ma problemy w codziennym życiu.
W ten sposób możesz obserwować niewygodny ruch, ból podczas ruchu i strategie kompensacyjne podobne do oceny AROM.
Ostatnim krokiem może być wykonanie testu izometrycznego z oporem w celu naprężenia mięśni krzyżujących się w stawie łokciowym, w tym odpowiednich ścięgien.

Poniższy film pokazuje, jak wykonać test izometryczny:

W kolejnych jednostkach szkoleniowych dokładniej określimy, jakie patologie mogą występować w stawie łokciowym i jak je oceniać.

Specyficzne patologie łokcia

Istnieje kilka patologii, które często występują w okolicy łokcia. Aby uzyskać więcej informacji, kliknij odpowiednią patologię (zawartość zostanie dodana w najbliższej przyszłości):

• Posterolateralna niestabilność rotacyjna (PLRI)
• Uraz więzadła pobocznego
• Epicondylalgia (łokieć tenisisty i golfisty)
• Zerwanie ścięgna bicepsa proksymalnego
• Dystalne zerwanie ścięgna bicepsa
• Uwięźnięcie nerwu łokciowego

Referencje

Ligon CB, Gelber AC. Ciała luźne w stawie łokciowym. Journal of Rheumatology. 2014 Jul 1;41(7):1426-7.

Picavet HS, Schouten JS. Ból mięśniowo-szkieletowy w Holandii: częstość występowania, konsekwencje i grupy ryzyka, badanie DMC3. Ból. 2003 Mar 1;102(1-2):167-78.

Thomas JR, Lawton JN. Zerwania bicepsa i tricepsa u sportowców. Kliniki ręczne. 2017 Feb 1;33(1):35-46.

Van Sonhonven F, Geusens E, Nijs S. Osteochondrosis dissecans of the elbow. Journal Belge de Radiologie. 2009 Jul 1;92(4):207.

Waymack JR, An J. Zwichnięcie stawu łokciowego, tylne.