Dyskineza szkaplerza | Diagnoza i leczenie dla fizjoterapeutów

Wprowadzenie i epidemiologia

Dyskineza łopatki (która może być również określana jako zespół chorej łopatki) jest zmianą lub odchyleniem w normalnej spoczynkowej lub aktywnej pozycji łopatki podczas ruchu barku. Czasami dyskineza łopatki jest również określana jako SICK scapula, co jest akronimem od Scapular malposition, Inferior medial border prominence, Coracoid pain and malposition, and dysKinesis of scapular movement. U większości osób łopatka porusza się w nieprawidłowy sposób z powodu powtarzającego się używania barku. Z tego powodu można pokusić się o pytanie, czy dyskineza łopatki jest adaptacją funkcjonalną, czy patologicznym wzorcem, który obserwujemy u pacjentów z bólem barku.

Według McClure i in. (2011), łopatka wykazuje następujące ruchy, w tym ich średnie stopnie ruchu (w tym odchylenie standardowe):

Ważnym aspektem podczas patrzenia na ruch łopatki jest rytm łopatkowo-ramienny - lub innymi słowy - jak bardzo łopatka porusza się w stosunku do kości ramiennej podczas unoszenia ramienia? Obejrzyj poniższy film, aby dowiedzieć się więcej o tym, jakie ruchy w obręczy barkowej mają miejsce w "zdrowej" łopatce zgodnie z literaturą:

Siedemdziesiąt siedem procent fizjoterapeutów uważa, że stosunek łopatki do ramienia wynoszący 1:2 jest normalny. Tego uczymy się w szkole i to pokazujemy również w naszych filmach(Kirby i in. 2007). Jednak stosunek 1:2 został po raz pierwszy opisany w 1944 r. u pojedynczego pacjenta przez Inman i in. (1996) i utknął! W rzeczywistości badania pokazują, że proporcje różnią się znacznie w zależności od płci, wieku, dominacji ręki, płaszczyzny ruchu, dwustronnego lub jednostronnego ruchu ramienia, prędkości ruchu, różnych obciążeń, różnych sportów uprawianych przez pacjenta, zmęczenia i bólu.

Tak więc w rzeczywistości nie możemy wiarygodnie powiedzieć, co oznacza "normalny"!

W poniższym filmie dowiesz się o funkcji różnych mięśni działających na łopatkę oraz o klasycznych "dysfunkcjach" łopatki opisanych w literaturze i ich podejrzewanych przyczynach:

Pamiętaj, że częstość występowania dyskinezy łopatki u sportowców nieuprawiających sportów nad głową wynosi 33%, a nawet więcej u sportowców uprawiających sporty nad głową - 61% (Burn i in. 2016).
Tak więc w wielu przypadkach dyskineza łopatki może być funkcjonalną adaptacją, a nie czynnikiem przyczyniającym się do patologii barku!
Z drugiej strony, Prezioso i in. (2018) przeprowadzili badanie przekrojowe na 661 młodych bezobjawowych pływakach elitarnych i stwierdzili niską częstość występowania dyskinezy łopatki wynoszącą 8,5%.

Prezentacja kliniczna i badanie

Badanie

Kibler i in. (2002) byli jednymi z pionierów w klasyfikacji dyskinezy szkaplerza. Do dziś klasyfikacja 4 typów jest najczęściej stosowaną metodą w badaniach naukowych w celu określenia, czy uczestnicy wykazują dyskinezy szkaplerza, czy nie.
Obejrzyj film, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej klasyfikacji:

W poniższej tabeli znajdziesz przegląd 4 różnych typów i ich obrazu klinicznego według Kiblera i wsp. (2002).

Inne testy ortopedyczne służące do oceny dyskinezy łopatki to:

• Test wspomagania szkaplerza
• Test retrakcji łopatki

NAUCZ SIĘ ODRÓŻNIAĆ FAKTY OD FIKCJI

• • Nazwa*
• • Email*

Δ

Leczenie

Czy powinieneś skupić się na treningu kontroli motorycznej, aby poprawić ruch łopatki? McQuade i in. (2016) napisali krytyczną i teoretyczną perspektywę stabilizacji łopatki i podsumowali następujące kwestie:

"Chociaż niektóre badania sugerują, że ćwiczenia stabilizacji łopatki wpływają na aktywację mięśni łopatkowo-klatkowych (ST), nie wiadomo, czy wzrost aktywacji mięśni ST lub zmiany współczynników aktywacji przekładają się na jakąkolwiek trwałą poprawę wzorca kinematycznego. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje niewiele dowodów sugerujących, że trening kontroli motorycznej łopatki może funkcjonalnie wpływać na aktywację mięśni łopatki. Nauka świadomego kontrolowania pozycji łopatki i korzystanie z wizualnego biofeedbacku wydają się być dobrymi metodami natychmiastowej zmiany aktywacji mięśni ST lub ruchu, jednak długoterminowe znaczenie kliniczne i możliwość przeniesienia na codzienne zadania funkcjonalne pozostają nieznane".

Badanie RCT przeprowadzone przez Turgut i wsp. (2017) porównali ćwiczenia wzmacniające i rozciągające obręcz barkową z ćwiczeniami wzmacniającymi i rozciągającymi z dodatkiem ćwiczeń stabilizujących łopatki. Chociaż grupa stabilizacji wykazała różnice w rotacji zewnętrznej, pochyleniu tylnym i rotacji w górę, obie grupy wykazały poprawę w zakresie zgłaszanego bólu i niepełnosprawności w tym samym stopniu. Więc chociaż możemy(Turgut i in. 2017) lub nie(McQuade i in. 2016) może wpływać na kinematykę łopatki, wydaje się, że może to nie mieć znaczenia dla wyników Twojego pacjenta z barkiem.

Co więcej, Shire i in. (2017) przeprowadzili systematyczny przegląd i metaanalizę sześciu RCT, w tym czterech badań oceniających konkretne strategie ćwiczeń łopatki i dwóch z konkretną strategią proprioceptywną w porównaniu z ogólnymi ćwiczeniami ramion. Stwierdzają oni, że w tych sześciu badaniach nie stwierdzono spójnej różnicy między grupami leczonymi w odniesieniu do bólu i funkcji. Pięć z tych badań zostało ocenionych jako umiarkowane dowody, a jedno jako dowody niskiego poziomu. Z tego powodu doszli do wniosku, że nie ma wystarczających dowodów na poparcie lub obalenie skuteczności określonych strategii ćwiczeń oporowych w rehabilitacji zespołu uderzenia podbarkowego.

Podsumowując, naszym osobistym podejściem jest nie skupianie się zbytnio na kinematyce łopatki, ale raczej na wzmocnieniu mankietu rotatorów i mięśni łopatkowo-piersiowych. Możesz znaleźć stopniowane podejście do ćwiczeń wzmacniających łopatki, od wczesnej (pooperacyjnej) rehabilitacji do rehabilitacji pośredniej:

Innym ćwiczeniem ukierunkowanym na mięśnie łopatki i jednocześnie wzmacniającym mankiet rotatorów jest Y-lift:

Chcesz dowiedzieć się więcej o bólu barku? Następnie zapoznaj się z naszymi artykułami na blogu i recenzjami badań:

• Dlaczego rehabilitacja barku powinna być jak pyszna pizza?
• Wywołać ból, aby złagodzić ból związany z mankietem rotatorów?
• Górne pułapki - nadmiernie oceniane, nadmiernie obwiniane i bardzo źle rozumiane!
• Konserwatywny vs. Chirurgiczne leczenie pacjentów z naderwaniem mankietu rotatorów

Referencje

Burn, M. B., McCulloch, P. C., Lintner, D. M., Liberman, S. R., & Harris, J. D. (2016). Częstość występowania dyskinezy łopatki u sportowców uprawiających sporty nad głową i bez głowy: przegląd systematyczny. Ortopedyczne czasopismo medycyny sportowej, 4(2), 2325967115627608.

Inman, V. T., & Abbott, L. C. (1996). Obserwacje funkcji stawu barkowego. Ortopedia kliniczna i badania pokrewne (1976-2007), 330, 3-12.

Kirby, K., Showalter, C., & Cook, C. (2007). Ocena znaczenia mechaniki obwodowej stawu ramiennego przez praktykujących fizjoterapeutów. Physiotherapy Research International, 12(3), 136-146.

McClure, P. W., Michener, L. A., Sennett, B. J., & Karduna, A. R. (2001). Bezpośredni trójwymiarowy pomiar kinematyki łopatki podczas dynamicznych ruchów in vivo. Journal of shoulder and elbow surgery, 10(3), 269-277.

McQuade, K. J., Borstad, J., & de Oliveira, A. S. (2016). Krytyczna i teoretyczna perspektywa stabilizacji łopatki: co to naprawdę oznacza i czy jesteśmy na dobrej drodze? Physical therapy, 96(8), 1162-1169.

McClure, P., Tate, A. R., Kareha, S., Irwin, D., & Zlupko, E. (2009). Kliniczna metoda identyfikacji dyskinezy łopatki, część 1: niezawodność. Journal of athletic training, 44(2), 160-164.

Preziosi Standoli, J., Fratalocchi, F., Candela, V., Preziosi Standoli, T., Giannicola, G., Bonifazi, M., & Gumina, S. (2018). Dyskineza łopatki u młodych, bezobjawowych pływaków. Ortopedyczne czasopismo medycyny sportowej, 6(1), 2325967117750814.

Shire, A. R., Stæhr, T. A., Overby, J. B., Bastholm Dahl, M., Sandell Jacobsen, J., & Høyrup Christiansen, D. (2017). Specyficzna czy ogólna strategia ćwiczeń dla zespołu uderzenia podbarkowego - czy to ma znaczenie? Systematyczny przegląd literatury i metaanaliza. BMC musculoskeletal disorders, 18(1), 1-18.

Turgut, E., Duzgun, I., & Baltaci, G. (2017). Wpływ treningu stabilizacji łopatki na kinematykę łopatki, niepełnosprawność i ból w przypadku uderzenia podbarkowego: randomizowane badanie kontrolowane. Archiwum medycyny fizykalnej i rehabilitacji, 98(10), 1915-1923.