Zespół mięśnia gruszkowatego / zespół pośladkowy głęboki (DGS) | Diagnoza i leczenie

Wprowadzenie

Zespół głębokiego pośladka, w skrócie DGS, definiuje się jako ból w okolicy pośladka spowodowany niedyskogennym uwięźnięciem nerwu kulszowego w przestrzeni pod pośladkiem.

Mięsień gruszkowaty biegnie od kości krzyżowej do stawu biodrowego. Ze względu na fakt, że nerw kulszowy przebiega pod nim, zasugerowano, że napięty mięsień gruszkowaty może uciskać nerw kulszowy i powodować ból w pośladku i tylnej części nogi. Naukowcy odkryli nawet warianty anatomiczne, w których nerw kulszowy przebiega bezpośrednio przez mięsień, co teoretycznie czyni go jeszcze bardziej podatnym na uszkodzenia. Z drugiej strony badanie przeprowadzone przez Bartret et al.  (2018) zbadali 1039 dorosłych bioder w badaniu MRI, z których około 20% miało warianty nerwu kulszowego, które mogły sprawić, że nerw kulszowy był bardziej podatny na ucisk przez mięsień gruszkowaty. Nie stwierdzono związku między wariantami nerwu kulszowego a zespołem mięśnia gruszkowatego.

Istnieje więcej struktur anatomicznych, które mogą potencjalnie uciskać nerw kulszowy, takich jak kompleks gemelli-obturator internus, mięśnie ścięgna podkolanowego, włókniste pasma zawierające naczynia krwionośne, nieprawidłowości naczyniowe i zmiany zajmujące przestrzeń. Z tego powodu eksperci preferują obecnie termin "zespół głębokiego pośladka".

Epidemiologia

Częstość występowania zespołu mięśnia gruszkowatego nie jest dobrze ustalona, a szacunki są różne. Zespół mięśnia gruszkowatego jest uważany za stosunkowo rzadki stan w porównaniu z innymi przyczynami ucisku lub podrażnienia nerwu kulszowego

U pacjentów, którzy rzeczywiście cierpią na prawdziwą rwę kulszową, tylko 6-8% uważa się za cierpiących na zespół mięśnia gruszkowatego(Stafford i in. 2007). Oznacza to, że w zdecydowanej większości przypadków istnieją różne przyczyny rwy kulszowej, głównie ucisk korzeni nerwowych spowodowany przepukliną dysku lędźwiowego lub zwężeniem kanału kręgowego.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, napisaliśmy na ten temat cały artykuł na blogu.

WYRÓWNAJ DIAGNOZĘ RÓŻNICOWĄ BÓLU BIODRA ZWIĄZANEGO Z BIEGANIEM - ZA DARMO!

• • Nazwa*
• • Email*

Δ

Obraz kliniczny

Powszechnie zgłaszane objawy zespołu głębokiego pośladka obejmują ból biodra lub pośladka oraz tkliwość w okolicy pośladkowej i za krętarzowej. Ból jest często opisywany jako przypominający rwę kulszową, często jednostronny i nasilający się przy rotacji biodra w zgięciu i wyproście kolana. Inne objawy obejmują nietolerancję siedzenia dłużej niż 20-30 minut, utykanie, zaburzenia lub utratę czucia w dotkniętej kończynie oraz ból w nocy, który ustępuje w ciągu dnia.

Badanie fizykalne

Opisano kilka testów ortopedycznych do oceny DGS, ale większość z nich nie została poddana badaniom dokładności diagnostycznej. Z tego powodu ich użycie jest wątpliwe. Jest to również powód, dla którego DGS pozostaje diagnozą wykluczającą. Zanim więc przeprowadzisz którykolwiek z poniższych testów, upewnij się, że zbadałeś i wykluczyłeś bardziej powszechne patologie kręgosłupa lędźwiowego i stawu SI, które mogłyby wyjaśnić objawy pacjenta.

Jedynym badaniem oceniającym dokładność diagnostyczną różnych testów w kierunku DGS jest badanie przeprowadzone przez Martina i wsp. (2014).

Test rozciągania mięśnia gruszkowatego w pozycji siedzącej miał czułość 52% i swoistość 90% w diagnozowaniu endoskopowo potwierdzonego uwięźnięcia nerwu kulszowego. Jest to jedyne badanie oceniające ten test, dlatego przyznajemy mu umiarkowaną wartość kliniczną w celu potwierdzenia stanu w praktyce. Według tego badania, aktywny test piriformis miał czułość 78% i swoistość 80% w diagnostyce endoskopowo potwierdzonego uwięźnięcia nerwu kulszowego. Jest to jak dotąd jedyne badanie oceniające ten test, dlatego przyznajemy mu umiarkowaną wartość kliniczną w celu wykrycia i wykluczenia choroby w praktyce.

Test rozciągania mięśnia gruszkowatego w pozycji siedzącej to kolejny test, który został oceniony przez Martina i wsp. (2014), test rozciągania mięśnia gruszkowatego w pozycji siedzącej miał czułość 52% i swoistość 90% w diagnostyce endoskopowo potwierdzonego uwięźnięcia nerwu kulszowego. Jest to jedyne badanie oceniające ten test, dlatego przyznajemy mu umiarkowaną wartość kliniczną w celu potwierdzenia stanu w praktyce.

Inne badania ortopedyczne zespołu głębokiego pośladka to:

• Znak Freiberg
• Test tempa
• Manewr Beatty'ego
• Test FAIR
• Manewr kolana po przeciwnej stronie pięty (HCLK)

Leczenie

Istnieje wiele różnych opcji mających na celu krótkotrwałe złagodzenie bólu, takich jak ręczny ucisk i masaż bolącego obszaru, suche igłowanie, ogrzewanie i rolowanie za pomocą wałka piankowego lub piłki tenisowej. Inną krótkoterminową opcją jest rozciąganie głębokich mięśni pośladkowych. Oto 2 ćwiczenia rozciągające, które możesz wypróbować w domu:

1. Pozycja jogi
2. Standardowe rozciąganie mięśnia gruszkowatego w pozycji siedzącej lub leżącej

Chociaż wszystkie te czynności są "opcjonalne", naszym zaleceniem w celu krótkotrwałego złagodzenia bólu jest ograniczenie czynności, które nasilają ból pośladków. Unikaj długotrwałego siedzenia lub stania i staraj się zmieniać pozycje tak często, jak to możliwe, ponieważ nasze mięśnie nie lubią statycznych pozycji. Siedzenie na dobrze wyściełanej poduszce może sprawić, że siedzenie będzie nieco bardziej znośne, a trzymanie poduszki między nogami, gdy leżysz w łóżku, może zmniejszyć długotrwałe rozciąganie mięśni pośladkowych. Jeśli bieganie lub chodzenie jest bolesne, tymczasowo zmniejsz głośność biegania lub chodzenia do znośnego poziomu.

Jak wspomniano w innych filmach, jedynym prawdziwym długoterminowym rozwiązaniem bólu mięśni jest progresywny program ćwiczeń ukierunkowany na bolesny obszar. W przypadku wszystkich ćwiczeń upewnij się, że poziom bólu jest tolerowany podczas programu. Jeśli ból nasili się po zabiegu, upewnij się, że ustąpi on w ciągu 24 godzin. Jeśli tak nie jest, spróbuj łatwiejszych ćwiczeń lub zmniejsz liczbę serii i powtórzeń. Oto przykład progresywnego programu ćwiczeń zaczynającego się od łatwych do bardziej zaawansowanych ćwiczeń:

1. Clam Shells 🡪 Dodaj taśmy oporowe 🡪 side plank clamshell
2. Hydranty przeciwpożarowe w pozycji siedzącej 🡪 czworonożnej🡪 stojącej z taśmą oporową
3. Mostki pośladkowe 🡪 1 noga
4. Kopnięcia konia

Jeśli te ćwiczenia są tolerowane, możesz przejść do cięższych, bardziej globalnych ćwiczeń, takich jak:

1. Odwodzenie w leżeniu bokiem z piłką przy ścianie
2. Wyciskanie nogami
3. Przysiady
4. Wypchnięcia bioder

Czy chcesz dowiedzieć się więcej na temat zespołu mięśnia gruszkowatego / zespołu pośladkowego głębokiego lub innych patologii go naśladujących? Następnie sprawdź następujące zasoby:

• Ból w pośladku - dlaczego nie jest to zespół mięśnia gruszkowatego?
• Ból rzutowany, ból nocyceptywny czy radikulopatia?
• Podcast 036 - Patologie stawu biodrowego z Mehmetem Gemem

Referencje

Bartret, A. L., Beaulieu, C. F., & Lutz, A. M. (2018). Czy bycie innym jest bolesne? Warianty anatomiczne nerwu kulszowego w badaniu MRI i ich związek z zespołem mięśnia gruszkowatego. European radiology, 28, 4681-4686.

Martin, H. D., Kivlan, B. R., Palmer, I. J., & Martin, R. L. (2014). Dokładność diagnostyczna testów klinicznych na uwięźnięcie nerwu kulszowego w okolicy pośladkowej. Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy, 22, 882-888.

Stafford, M. A., Peng, P., & Hill, D. A. (2007). Rwa kulszowa: przegląd historii, epidemiologii, patogenezy i roli zewnątrzoponowej iniekcji steroidowej w leczeniu. British Journal of Anaesthesia, 99(4), 461-473.