Szyjnopochodny ból głowy | Diagnoza i leczenie dla fizjoterapeutów
Szyjnopochodny ból głowy | Diagnoza i leczenie dla fizjoterapeutów
Wprowadzenie i epidemiologia
Bóle głowy mogą występować samodzielnie, ale są również bardzo częstym objawem u pacjentów z bólem szyi, ponieważ ponad 60% pacjentów z pierwotną dolegliwością bólową szyi zgłasza występowanie epizodów bólu szyi. Dlatego ważne jest, aby dowiedzieć się, na jaki rodzaj bólu głowy cierpi pacjent.
Na początek rozróżnijmy pierwotne i wtórne rodzaje bólów głowy. Ale co to oznacza? Mówiąc najprościej, pierwotne bóle głowy są "chorobą samą w sobie", podczas gdy we wtórnych bólach głowy ból głowy jest objawem innego schorzenia. Tak więc podstawowe bóle głowy to migreny, napięciowe bóle głowy i klasterowe bóle głowy. Bóle głowy typu wtórnego to bóle głowy spowodowane guzami, krwotokiem, innymi urazami, dysfunkcją stawu skroniowo-żuchwowego, przedawkowaniem substancji lub bólem szyi. Szyjny ból głowy.
Przyjrzyjmy się teraz bliżej szyjnemu bólowi głowy, który jest wtórnym rodzajem bólu głowy.
Epidemiologia
Poniższy rysunek przedstawia częstość występowania bólu głowy na różnych kontynentach na całym świecie:
Inne badania dotyczące częstości występowania CGH wykazały, że częstość występowania wynosi od 0,17 do 4,1%(Knackstedt i in. 2010; Antonaci i in. 2011; Sjaastad i in. 2008).
Ale w jaki sposób szyja może przenosić ból do głowy?
W przypadku bólu rzutowanego ból jest odczuwany w obszarze innym niż miejsce, w którym wystąpił bolesny bodziec. Dlatego ucisk lub obciążenie miejsca, w którym odczuwany jest ból, zwykle nie prowadzi do zwiększenia intensywności bólu. Jednak ucisk lub obciążenie miejsca, w którym znajdują się uwrażliwione nocyceptory, powoduje wzrost intensywności bólu w tym obszarze. W przypadku szyjnego bólu głowy, nocycepcja w strukturach szyi prowadzi do bólu rzutowanego w głowie.
Jeśli podążymy za teorią konwergencji-projekcji przedstawioną w naszym innym filmie, najpierw potrzebujemy struktury odpowiedzialnej za nocycepcję w wysokim obszarze szyjnym, który ma niską gęstość unerwienia aferentnego nocyceptywnego. Zwykle są to struktury leżące głęboko, takie jak stawy międzywyrostkowe, w tym ich torebki stawowe w C2/C3 lub więzadła wyrostka zębodołowego sięgające na przykład od dołu C2 do potylicy. Aferentne unerwienie tych struktur zbiega się na neuronie drugiego rzędu w rogu grzbietowym na wysokości C1/C2.
Jednocześnie nasza twarz ma bardzo dużą gęstość aferentnego unerwienia nocyceptywnego i otrzymuje unerwienie czuciowe z nerwu czaszkowego numer 5 - nerwu trójdzielnego. Nerw trójdzielny z kolei zbiega się do neuronu drugiego rzędu w jądrze nerwu trójdzielnego, które jest największym jądrem nerwu czaszkowego. Rozciąga się od śródmózgowia, przez mosty i rdzeń kręgowy, aż do C1/C2. Zatem unerwienie nerwu trójdzielnego i unerwienie głębokich struktur górnego odcinka szyjnego kręgosłupa zbiegają się w tym samym segmencie kręgosłupa.
Tak więc, gdy aferentny bodziec nocyceptywny z szyi przemieszcza się do neuronu drugiego rzędu w rogu grzbietowym w segmencie C1/C2 i ostatecznie dociera do kory somatosensorycznej, ta część mózgu musi następnie ustalić pochodzenie bodźca. W tym przypadku mózg popełnia błąd projekcji i decyduje, że bodziec nocyceptywny musi pochodzić z obszaru o wyższym unerwieniu nocyceptywnym, którym jest twarz, a nie ze słabo unerwionego górnego obszaru szyjnego. Innymi słowy, mózg przenosi ból do obszaru czołowo-oczodołowego głowy.
Jeśli cała twarz jest unerwiona przez nerw trójdzielny, dlaczego odczuwamy bóle głowy tylko w okolicy czołowo-oczodołowej, a nie w policzkach i szczęce? Nerw trójdzielny dzieli się na 3 różne gałęzie, którymi są:
- Nerw okoruchowy zaopatrujący między innymi skórę głowy, czoło i okolice oczodołu.
- Nerw szczękowy zaopatrujący między innymi policzek, górną wargę i górne zęby.
- Nerw żuchwowy zaopatrujący dolną wargę, podbródek i szczękę aż do okolicy skroniowej.
Kiedy te 3 gałęzie nerwowe docierają do jądra nerwu trójdzielnego, są odwrócone. Pamiętaj, że jądro nerwu trójdzielnego jest duże i składa się z trzech różnych części. Nerwy żuchwowy i szczękowy zbiegają się odpowiednio w pars oralis i pars interpolaris jądra nerwu trójdzielnego, które nie sięgają tak daleko do ogona jak rdzeń kręgowy. Jedynie nerw okoruchowy zbiega się do części ogonowej jądra nerwu trójdzielnego, które znajduje się w rdzeniu kręgowym na wysokości C1/C2, dokładnie tam, gdzie zbiegają się aferenty ze struktur w górnym odcinku szyjnym kręgosłupa.
Ważne jest, aby wspomnieć, że mówimy o jednostronnie unerwionych strukturach szyi i twarzy. Tak więc ból skierowany ze struktur szyi po prawej stronie, na przykład, zawsze będzie prowadził do bólu głowy po prawej stronie, a lewa strona będzie odnosić się do lewej strony.
Obraz kliniczny i badanie
Aby ból głowy można było zakwalifikować jako szyjny ból głowy, musi on spełniać określone kryteria(ICHD-III):
Przede wszystkim będą istnieć kliniczne, laboratoryjne i / lub obrazowe dowody na zaburzenie lub uszkodzenie w okolicy szyjki macicy, o którym wiadomo, że może powodować bóle głowy, takie jak na przykład stawy twarzy lub niektóre mięśnie.
Ponadto muszą obowiązywać co najmniej dwa z poniższych kryteriów:
- Ból głowy rozwinął się po wystąpieniu choroby lub uszkodzenia odcinka szyjnego kręgosłupa. Dlatego pacjenci prawdopodobnie opiszą uraz podczas wywiadu z pacjentem.
- Ból głowy poprawia się lub ustępuje równolegle z poprawą i/lub ustąpieniem schorzenia lub zmiany w odcinku szyjnym kręgosłupa.
- Zakres ruchu kręgosłupa szyjnego jest zmniejszony, ból jest zależny od ruchu/pozycji, a ból głowy jest znacznie nasilony przez testy prowokacyjne. Na przykład zmniejszona rotacja górnego odcinka kręgosłupa szyjnego oceniana w teście rotacji zgięciowej może być powiązana z szyjnym bólem głowy
- Ból głowy ustępuje po diagnostycznej blokadzie struktury szyjnej lub jej nerwów.
Obok kryteriów ICDH-III, Sjaastad i wsp. (2008) zaproponowali następujące kryteria klasyfikacji bólu głowy jako szyjnego:
- Prowokacja: niefizjologiczne pozycje szyi
- Prowokacja zewnętrzna, szyja
- Zmniejszony zakres ruchu szyi (deficyt ≥ 10 stopni)
- Ból barku po tej samej stronie
- Ból ramienia, ipsilateralny
- Jednostronny ból głowy (bez przesunięcia bocznego)
- Początek z tyłu w okolicy szyi/potylicy
Badanie
W porównaniu ze zdrową grupą kontrolną, przeciętny pacjent z szyjnym bólem głowy różni się pod względem prowokacji, zakresu ruchu szyjki macicy (w tym testu zgięcia-obrotu) i wytrzymałości mięśni szyi.
Celem testów prowokacyjnych jest odtworzenie znanego pacjentowi bólu. W ten sposób możesz potwierdzić lokalizację nocycepcji w strukturach szyjnych, co może prowadzić do bólu skierowanego do głowy. Szyjny ból głowy można sprowokować następującą techniką:
Pasywna ocena ilości i jakości segmentarnego ruchu międzykręgowego, znana również jako palpacja ruchu, jest częścią diagnostycznej wiedzy klinicznej praktyków manualnych w celu podejmowania decyzji dotyczących strategii terapeutycznej dla pacjentów z bólem kręgosłupa.
Hipomobilność wskazuje na interwencje mobilizujące, podczas gdy hipermobilność wymaga podejścia stabilizującego. Przegląd systematyczny przeprowadzony przez van Trijffela i in. (2005) ocenili wiarygodność biernej oceny odcinkowej kręgosłupa szyjnego i stwierdzili, że ogólna wiarygodność jest niska lub dostateczna. Jednak w przypadku segmentów C1/C2 i C2/C3 konsekwentnie osiągano co najmniej dobrą wiarygodność. Z tego powodu przyznajemy temu badaniu umiarkowaną wartość kliniczną.
Aby przeprowadzić regionalną ocenę zakresu ruchu dla zgięcia górnego odcinka kręgosłupa szyjnego kręgów C0 do C3, poproś pacjenta, aby usiadł prosto na krawędzi ławki lub na stołku, wysokość ławki powinna być dostosowana tak, aby głowa pacjenta znajdowała się na tej samej wysokości co twój brzuch.
Najpierw unieruchom wyrostek kolczysty kręgu C3 za pomocą uchwytu kluczowego w kierunku brzuszno-czaszkowym. Pamiętaj, że jest odwrotnie niż w innych częściach kręgosłupa ze względu na połączenia więzadłowe górnego odcinka szyjnego kręgosłupa.
Następnie twoja ręka robocza jest umieszczana nisko na potylicy pacjenta, a głowa pacjenta jest unieruchamiana między twoją ręką roboczą a klatką piersiową. Teraz wykonaj maksymalny heteronimiczny ruch 3D z równymi komponentami zgięcia, kontralateralnego zgięcia bocznego i ipsilateralnej rotacji.
W celu regionalnej oceny wyprostu górnego odcinka kręgosłupa szyjnego zmień mocowanie C3 w kierunku brzuszno-ogonowym i umieść rękę roboczą wyżej na potylicy pacjenta. Następnie wykonaj maksymalny heteronimiczny ruch 3D z równymi komponentami wyprostu, kontralateralnego zgięcia bocznego i ipsilateralnej rotacji.
Oba ruchy są oceniane pod kątem oporu podczas ruchu i na końcu zakresu, zakresu ruchu, a także możliwej prowokacji bólu w porównaniu z drugą stroną.
W przypadku oceny górnego odcinka kręgosłupa szyjnego należy pamiętać, że ograniczenie w C2/C3 może wpływać na ruch wyższych segmentów, dlatego C2/C3 należy ocenić w pierwszej kolejności. Ograniczenie C0/C1 może ograniczyć ruch C1/C2. Z tego powodu najpierw zaczniemy od segmentowej oceny C0/C1.
Najpierw unieruchom wyrostek kolczysty C2 pacjenta za pomocą uchwytu kluczowego. Następnie umieść wyrostek sutkowaty na wyrostku sutkowatym pacjenta po przeciwnej stronie i unieruchom głowę pacjenta klatką piersiową. Następnie obracaj głowę pacjenta, aż poczujesz opór.
Aby ocenić ruch w punkcie C0/C1, wykonaj ruch zgięcia bocznego w stronę przeciwną, łącząc ruch ręki roboczej z ruchem klatki piersiowej. Ruch musi odbywać się wokół osi strzałkowej przez nos pacjenta. Ponadto możesz określić, czy ograniczenie leży po przeciwnej czy po tej samej stronie kłykcia potylicznego, aby wymówić ruch w dół przeciwnego kłykcia C0 (kłykcia po stronie ręki pracującej) i wykonać ten sam ruch zgięcia bocznego z C0/C1 w przedłużeniu.
Aby wymówić ruch w górę ipsilateralnego kłykcia C0 (po stronie klatki piersiowej), wykonaj ten sam ruch boczny z C0/C1 w zgięciu.
W celu oceny C1/C2 utrzymaj fiksację i przesuń wyrostek podkolanowy ręki roboczej w dół do przeciwległego łuku C1. Głowa pacjenta znajduje się w pozycji neutralnej i nie występuje zgięcie boczne. Następnie wykonaj maksymalny obrót i oceń odczucia końcowe. Oba ruchy są oceniane pod kątem oporu podczas ruchu, czucia końcowego, a także możliwej prowokacji bólu w porównaniu z drugą stroną.
Zakres ruchu górnego odcinka szyjnego kręgosłupa w kierunku rotacji można wiarygodnie i dokładnie ocenić za pomocą testu Flexion-Rotation Test(Hall i in. 2010a, Ogince i in. 2007, Hall i in. 2010b). Ten test - jeśli jest pozytywny - może wskazywać na ograniczoną rotację w segmentach C1/C2. Z kolei hipomobilność na C0/C1 lub C2/C3 może prowadzić do ograniczenia rotacji na C1/C2. Tak więc w przypadku pozytywnego testu nadal musimy przeprowadzić ocenę ruchu międzykręgowego wszystkich górnych segmentów szyjnych, aby znaleźć segment dysfunkcyjny.
Chociaż nie podano wyraźnych wartości granicznych, czas wykonania może wskazywać na wytrzymałość zginaczy szyi:
100% darmowy program ćwiczeń domowych na ból głowy
