• Ból w pachwinie przedniej
• Ból w okolicy krętarza promieniujący w dół do kolana

Profil pacjenta

• Głównie mężczyźni w wieku 20-40 lat
• Sportowiec: Głównie w sportach narażających osobę na duże siły ścinające lub powtarzające się ruchy zgięcia i rotacji stawu biodrowego w końcowym zakresie (hokej na lodzie, piłka nożna, joga, sporty walki, płotki).

Patofizjologia

Istnieją dwa morfologiczne typy FAI:

• "Cam" (B): Głowa kości udowej nie jest okrągła i nie może prawidłowo łączyć się z panewką. Powtarzające się uderzenia narażają chrząstkę na działanie sił ścinających i z czasem powodują uszkodzenie obrąbka panewki przednio-górnej.
• "Pincer" (C): Powiększona obręcz panewki powoduje uderzenie szyjki kości udowej, a następnie uderzenie obrąbka. Utworzona dźwignia prowadzi do tylnego ruchu głowy kości udowej, powodując uszkodzenie chrząstki.
• "Mieszane": Połączenie obu (B&C)

Mechanizmy bólu
Mechaniczny ból nocyceptywny, zależny od obciążenia i ruchu, typowy mechanizm on-off; miejscowy, głęboki, kłujący ból, który może promieniować do kolana.

Siły uderzeniowe i ścinające prowadzą do uszkodzenia lub zwyrodnienia obrąbka i chrząstki stawowej. Możliwe początkowe zapalenie.

Kurs

U wielu osób schorzenie to przebiega bezobjawowo, a morfologia niekoniecznie świadczy o patologii. Co więcej, nie wiadomo, u których osób z morfologią krzywki lub szczypiec rozwinie się objawowe FAI. U osób leczonych z powodu zespołu FAI objawy mają tendencję do poprawy aż do powrotu do sportu, a wyniki chirurgiczne wykazują poprawę po 2, 5 i 10 latach. Leczenie zachowawcze wykazało podobną skuteczność i zostało omówione w sekcji poświęconej leczeniu. Bez leczenia objawy prawdopodobnie będą się z czasem nasilać.

Historia

Długa historia, pacjenci przeszli wiele diagnostyki/badań/konsultacji i terapii, podstępny początek objawów, mógł wystąpić uraz.

• Lokalny
• Kłujący ból czasami promieniujący do kolana
• Uczucie uderzenia

Badanie fizykalne

Kontrola
Brak nieprawidłowości, może wykazywać ostrą postawę ochronną

Aktywne badanie
Obciążone zgięcie-obrót jest bolesne (np. przysiady, zakładanie skarpet lub butów w pozycji stojącej) w ostrych stadiach nawet lekkie zgięcie powoduje ból. Siła mięśnia pośladkowego wielkiego może być zmniejszona

Ocena funkcjonalna
Pacjent bardzo dobrze demonstruje bolesne ruchy. Często ruchy specyficzne dla sportu

Testy specjalne

Neurologiczny
ujemny

Badanie bierne
Ruchy fizjologiczne są ograniczone, zwłaszcza zgięcie, rotacja wewnętrzna i przywodzenie biodra. Twarda końcówka z powodu uderzenia kości. Długość mięśni biodrowo-lędźwiowych i czworogłowych/prostych uda może ulec skróceniu.

Diagnostyka różnicowa

Dla młodych osób:

1. Napięcie przywodziciela
2. Zapalenie kaletki maziowej
3. Skręcenie więzadeł
4. Przepuklina pachwinowa
5. Problemy z lędźwiowym IVD

Ogólne zastosowanie:

1. Zapalenie stawów
2. Dysfunkcja stawu krzyżowo-biodrowego
3. Osteofity stawowe
4. Złamanie szyjki kości udowej
5. Martwica głowy kości udowej

Strategia

Młodzi pacjenci (zazwyczaj sportowcy) są często leczeni chirurgicznie. W przeciwnym razie zacznij od leczenia zachowawczego. Leczenie chirurgiczne tylko wtedy, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi poprawy.

Interwencje

Konserwatywny: Ładowanie w strefie wolnej od bólu. Uspokojenie podrażnienia, unikanie ruchów w końcowym zakresie, wzmocnienie lokalnych mięśni z naciskiem na prostowniki bioder, rozciąganie brzusznej grupy mięśni (biodrowo-lędźwiowego, prostego uda), NLPZ we wczesnej fazie, dostawowe zastrzyki z kortykosteroidów.

Chirurgiczne: Rekonstrukcja obrąbka, golenie panewki, modelowanie szyjki kości udowej

1. Leunig, M. i R. Ganz, [Zderzenie udowo-panewkowe. Częsta przyczyna dolegliwości stawu biodrowego prowadząca do artrozy]. Unfallchirurg, 2005. 108(1): p. 9-10, 12-7.
2. Horisberger, M., et al., [Femoroacetabular impingement of the hip in sports - a review for sports physicians]. Sportverletz Sportschaden, 2010. 24(3): p. 133-9.
3. Philippon, M.J., et al., Clinical presentation of femoroacetabular impingement. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc, 2007. 15(8): p. 1041-7.
4. Kusma, M., et al., [Zderzenie udowo-panewkowe. Diagnostyka kliniczna i radiologiczna]. Orthopade, 2009. 38(5): p. 402-11.
5. J. Schwarz, "Hier kann Mobilisation Schaden" Editor. 2010, Georg Thieme Verlag KG: Physiopraxis Die Fachzeitschrift fur Physiotherapie. s. 34-36.
6. Leibold, M.R., P.A. Huijbregts i R. Jensen, Concurrent criterion-related validity of physical examination tests for hip labral lesions: a systematic review. J Man Manip Ther, 2008. 16(2): p. E24-41.
7. Leunig, M., et al., [Uderzenie udowo-panewkowe: czynnik wyzwalający rozwój koksartrozy]. Orthopade, 2006. 35(1): p. 77-84.
8. Bahringer, K. FAI Das femoroacetabulare Impingement