Stemvork Auscultatie Test

Ga naar

Vind deze wiki op het Fysiotutors platform Lid worden

Leer

De diagnose van fracturen met behulp van een MRI of soortgelijke referentiestandaarden is wellicht niet altijd gemakkelijk beschikbaar in bepaalde afgelegen gebieden of andere situaties waarin toch klinische besluitvorming nodig is. De methode om breuken vast te stellen met behulp van een 128Hz stemvork en een stethoscoop werd voorgesteld om dit probleem op te lossen.

Mugunthan et al. (2014) hebben de huidige literatuur beoordeeld en rapporteren positieve likelihood ratio's van 1,1 tot 4,2 en negatieve likelihood ratio's van 0,21 tot 0,49. De geïncludeerde studies onderzochten fracturen in verschillende botten en er kan niet worden geconcludeerd of stemvorktesten fracturen in 1 gebied meer detecteren dan in een ander gebied. Bovendien is het type breuk van grote invloed op de diagnostische nauwkeurigheid. Stressfracturen, avulsie- en knikfracturen leverden vals-negatieve resultaten op omdat zij het bot gewond maar intact laten en de geluidsgeleiding niet belemmeren. Op basis van deze resultaten is de klinische waarde matig.

Om een auscultatietest met stemvork uit te voeren, moet u de patiënt in een comfortabele houding leggen met het aangedane lidmaat bloot.

Plaats de stethoscoop op het bot proximaal van de vermoedelijke breukplaats. Het is het beste om een botuitsteeksel te gebruiken. Als er een zwelling is, leg dan de stethoscoop over de zwelling.

De stemvork wordt distaal van de vermoedelijke breuk geplaatst.

Ter demonstratie gebruiken we de fibula. In dit geval plaats ik de stethoscoop op de kop van de fibula. Sla vervolgens met de stemvork op het kussen om het te laten trillen en plaats het vervolgens op de distale tip van de laterale malleolus. Luister gedurende 6-8 seconden zorgvuldig of u geluid hoort dat door het bot wordt geleid en vergelijk dit met het niet-aangedane ledemaat.

De test wordt als positief voor een breuk beschouwd als er minder of geen geluid uit het gewonde lidmaat komt.