Tibialis Posterior Versterking & Behandeling van Platvoeten

De tibialis posterior is een essentiële stabilisator van de voet tijdens het staan en lopen. De tibialis posterior pees biedt dynamische steun langs het plantaire aspect van de voet en het voetgewelf en wanneer de spier of pees deficiënt is, treedt vaak afname op van de longitudinale booghoogte en kan dit leiden tot platvoeten.

Om deze reden wordt versterking van de tibialis posterior aanbevolen naast voetorthesen bij de revalidatie van pijnlijke pes planus om disfunctie van de tibialis posterior pees en inzakking van het voetgewelf te voorkomen. Maar hoe kunnen we deze spier idealiter versterken? Kulig et al. deden een MRI studie om te bepalen welke oefening het meest selectief en effectief de tibialis posterior activeert. Zij vonden de grootste geïsoleerde activatie bij de volgende oefening:

Laat uw patiënt op de bank zitten met zijn knieën een volledige armlengte uit elkaar en ongeveer 80° gebogen. Vervolgens wordt de patiënt gevraagd zijn been te stabiliseren door de contralaterale onderarm tussen de knieën te plaatsen en dit te versterken met de ipsilaterale hand. Vervolgens wordt een elastische band rond het mediale en distale deel van de te trainen voet gelust en tot de volledige spanning uitgerekt terwijl een hellingshoek van 45 graden wordt gehandhaafd. Terwijl de onderzoeker zorgt voor spanning gedurende de hele beweging, wordt de patiënt gevraagd zijn voorvoet vanuit volledige abductie in adductie te schuiven waarbij de voet in contact blijft met de vloer. Het totale bewegingsbereik kan met een lint worden gemarkeerd om bij elke herhaling een volledig bewegingsbereik te garanderen.

In 2005 vergeleken Kulig et al. de activatie van de tibialis posterior bij patiënten met platvoeten en vonden bij deze patiënten een hogere selectieve activatie bij het dragen van voetorthesen en schoenen. Aangezien dit de patiëntengroep is waaraan u deze oefening zou willen geven, wordt het dragen van inlegzolen en schoeisel aanbevolen.

De progressie kan worden aangepast op basis van de spanning van de theraband door de examinator of door een theraband met een hogere weerstand te kiezen. Zoals bij elk ander revalidatieprogramma moet het totale volume van de oefeningen in de loop van de tijd langzaam worden opgevoerd. Kulig e.a. slaagden erin de pijn te verminderen en de functie te verbeteren in hun derde studie in 2009 na een programma van 10 weken met 3 sets van 15 herhalingen tweemaal per dag.

Als u wilt weten hoe u overpronatie van de voorvoet kunt beoordelen, bekijk dan ons artikel over de navicular drop test.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Kulig K, Burnfield JM, Requejo SM, Sperry M, Terk M. Selectieve activatie van de tibialis posterior: evaluatie door magnetische resonantie beeldvorming. Geneeskunde en wetenschap in sport en beweging. 2004 May 1;36(5):862-7.

Kulig K, Burnfield JM, Reischl S, Requejo SM, Blanco CE, Thordarson DB. Effect van voetorthesen op tibialis posterior activatie bij personen met pes planus. Geneeskunde en wetenschap in sport en beweging. 2005 Jan 1;37(1):24-9.

Kulig K, Lederhaus ES, Reischl S, Arya S, Bashford G. Effect van excentrisch oefenprogramma voor vroege tibialis posterior tendinopathie. Foot & ankle international. 2009 Sep;30(9):877-85.