Ster Excursie Balanstest | Houdingscontrole

Ga naar

Vind deze wiki op het Fysiotutors platform Lid worden

Leer

Ster Excursiebalanstest | Houdingscontrole | Terugkeer naar het spel

De Star Excursion Balance Test, afgekort SEBT, bestaat uit een reeks reiktaken met de onderste extremiteit in acht richtingen. Volgens een studie van Gribble et al. (2013), heeft de SEBT een uitstekende interbeoordelaarsbetrouwbaarheid tussen 0,86 en 0,92 en is aangetoond dat het in staat is om personen met aandoeningen aan de onderste ledematen te onderscheiden, zoals chronische enkelinstabiliteit, patellofemorale pijn en ACL-reconstructies. Daarom beschouwen wij de SEBT als een test met een hoge klinische waarde in de praktijk.

Voor het uitvoeren van de test worden eerst 6 stroken tape in een hoek van 45° op de grond gelegd. Voordat met de eigenlijke test wordt begonnen, zijn 4-6 oefenproeven in elke richting nodig, waarna uw patiënt 5 minuten mag rusten.

Voor de eigenlijke test heeft de patiënt 3 officieel gemeten testmomenten. Laat uw patiënt om te beginnen blootsvoets op één ledemaat staan met zijn handen op de heupen en vraag hem te proberen zo ver mogelijk mee te reiken met elke band. Het meetlint moet licht worden aangeraakt met het meest distale deel van de reikende voet zonder het gewicht te verplaatsen naar of te rusten op de voet van het reikende lid en de onderzoeker markeert het meest distale raakpunt op het meetlint.

Een proef wordt niet als volledig beschouwd als de deelnemer zwaar aanraakte, bij het neerkomen tot stilstand kwam, met de reikende voet contact met de grond moest maken om het evenwicht te bewaren, of een deel van de voet van het standbeen tijdens de proef optilde of verschoof.

Na elke proef in een richting brengt de patiënt zijn reikende ledemaat terug naar de beginpositie aan de top van het raster en hervat opnieuw een bilaterale houding. Herhaal dan dezelfde procedure met dezelfde ledemaat in een andere richting. Een volledig circuit wordt gedaan voor één ledemaat als alle richtingen zijn behandeld. Wissel dan van been en voltooi nog een volledig circuit. Aan het eind van de ster-excursiebalanstest moet de patiënt 3 volledige circuits met beide benen hebben afgelegd en moet de afstand van elke test worden gemeten.

Scoren: Om de SEBT te scoren, berekent u eerst de gemiddelde reikafstand in elke richting in centimeters, door de som van alle 3 proeven per been door 3 te delen. Je zou dus 16 waarden moeten hebben. Bereken vervolgens de relatieve (of genormaliseerde) afstand in elke richting als een percentage door de gemiddelde afstand in elke richting te nemen, gedeeld door de beenlengte van de patiënt en vermenigvuldigd met 100. Als je nu de benen met elkaar vergelijkt, kun je sporters met een hoger blessurerisico identificeren. Plisky et al. (2006) vonden dat een asymmetrie van meer dan 4 cm in de anterieure reikwijdte tijdens de SEBT bij basketbalspelers een hoger risico op blessures aan de onderste ledematen voorspelde.

Pollock et al. (2010) vond dat Collegiate American football-spelers met een samengestelde score van minder dan 90% 3,5 keer meer kans hebben om een blessure op te lopen.

Natuurlijk zijn dit slechts steekproeven van twee sportspecifieke cohorten en daarom is het belangrijk te vermelden dat de toepassing en de veralgemening van de SEBT zorgvuldig moet worden overwogen voor elke sport en elk geslacht, aangezien er een enorme variatie is in SEBT-prestaties en blessurerisico's tussen sporten en geslachten!