De Slump Test | Neurodynamische Beoordeling

De Slump test is een zeer provocatieve duralisatietest die de dura maximaal belast. Als u een ernstige discusprolaps of -extrusie met radiculaire pijn vermoedt, raden wij het uitvoeren ervan af, omdat overmatige lumbale flexie de discus extra belast en de symptomen meestal al voldoende kunnen worden uitgelokt met een test met rechte beenheffen volgens Lasegue of door uw patiënt gewoon te vragen om voorwaartse flexie van de romp uit te voeren in stand met rechte knieën.

Bij minder ernstige protrusies, epidurale adhesies, en zenuwwortelcompressie of intermitterende neurogene claudicatio kunnen verschillende opbouwen van de slump helpen om de verschillende aandoeningen te onderscheiden.

In een overzicht van van der Windt et al. (2010) werd de Slump-test geëvalueerd met een gevoeligheidsbereik van 44 tot 87% en een specificiteit van 23 tot 63% voor de diagnose van symptomatische lumbale zenuwwortelcompressie.

Om een test uit te voeren vraagt u uw patiënt om op het lange eind van de tafel te gaan zitten met de heupen in neutraal, dus zonder rotatie abductie of adductie. Daarna volgt de Slump test:

1. De patiënt wordt dan gevraagd de handen achter de rug te vouwen en in lumbale en thoracale flexie te zakken terwijl het hoofd rechtop blijft.
2. Breng vervolgens met één arm voorzichtig overdruk op de schouders aan en vraag de patiënt de kin naar de borst te brengen.
3. Voeg met de hand overdruk toe aan deze drievoudige flexiepositie en vraag de patiënt de knie aan de aangedane zijden actief te strekken terwijl hij deze positie aanhoudt. In de literatuur is er discussie of de Slump Test een actieve test of een passieve test is. Anders dan in de video hierboven, pleiten wij voor passieve knie-extensie door de onderzoeker. De reden hiervoor is dat de patiënten zelf provocerende houdingen kunnen vermijden.
4. Passieve dorsiflexie toevoegen

Uw patiënt kan in elk stadium van deze reeks een toename van symptomen vertonen. Als dat het geval is, ga je niet verder met verdere opeenvolgende bewegingen.

De slump test is positief als bekende neurologische symptomen worden gereproduceerd. Sommige ongemakken zoals spanning over de hamstrings met beperking in knie-extensie of spanning over de thoracale wervelkolom niveaus T8/T9 zijn niet-pathologische symptomen die niet wijzen op een positieve test. Zelfs als u denkt dat de slump test positief was, mag u net als bij elke neurodynamische test de sensomotorische (dermatoomtest in de onderste ledematen, myotoomtest in de onderste ledematen) en reflexbeoordeling niet verwaarlozen.

Andere tests om radiculaire pijn te reproduceren zijn:

• Slump Test met verschillende opbouw volgens Sizer et al. 
• De rechte beenheffingstest
• De gekruiste rechte beenheffingstest
• De gebogen knietest (voor L2-L4 zenuwwortelcompressies)

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Van Der Windt DA, Simons E, Riphagen II, Ammendolia C, Verhagen AP, Laslett M, Devillé W, Deyo RA, Bouter LM, de Vet HC, Aertgeerts B. Fysiek onderzoek naar lumbale radiculopathie ten gevolge van discusherniatie bij patiënten met lage rugpijn. Cochrane database van systematische reviews. 2010(2).BibTeXEndNoteRefManRefWorks