Schouder Passief Bewegings Bereik Beoordeling

Ga naar

Vind deze wiki op het Fysiotutors platform Lid worden

Leer

Schouder Passief Bewegings Bereik Beoordeling

Het doel van de beoordeling van het passieve bewegingsbereik is de osteokinematische bewegingen van een gewricht te beoordelen, het bewegingsbereik in graden te evalueren en, indien de beweging beperkt is, het eindgevoel te beoordelen. In deze tabel ziet u een verzameling van de verschillende eindgevoelens. Vaak ziet u verschillen tussen de dominante en niet-dominante zijde, wat volkomen normaal is en geen verband hoeft te houden met symptomen.

Volgens een studie van Werner et al in 2014 had de beoordeling van het passieve bewegingsbereik van de schouder een substantiële interraterbetrouwbaarheid bij gezonde proefpersonen en een significante interraterbetrouwbaarheid bij symptomatische personen, waarbij een innovatieve aanpak met behulp van een smartphone inclinometer het beste presteerde. (Toon waarden in de tabel):

Laten we eerst eens kijken naar voorwaartse flexie in het glenohumerale gewricht.

Plaats, terwijl de patiënt op de bank zit, één hand op het scapula en het sleutelbeen om beide te fixeren. Pak vervolgens de humerus van de patiënt zo distaal mogelijk vast en breng hem in voorwaartse flexie, die beperkt moet worden tot ongeveer 80-90° voor zuivere glenohumerale flexie.
Als we de fixatie loslaten en dus het sleutelbeen en het schouderblad laten bewegen, moeten we in staat zijn de arm boven het hoofd te heffen tot ongeveer 180 graden.

Voor extensie gelden dezelfde principes, maar de arm wordt naar achteren bewogen tot ongeveer 60° als norm.

Laten we nu eens kijken naar abductie en adductie. Voor abductie zit de patiënt weer in zitpositie en passen we dezelfde proximale fixatie toe als bij flexie. Dan abduceer je de arm tot ongeveer 90°. Als we de fixatie loslaten, zouden we de arm verder moeten kunnen bewegen, maar uiteindelijk zullen we hem iets naar buiten moeten draaien om het eindbereik te bereiken.

Abductie en adductie kunnen niet alleen in het frontale vlak, maar ook in het transversale vlak plaatsvinden. We hebben het dan over horizontale abductie en adductie.
Voor horizontale adductie, begin met de arm in 90° abductie. Fixeer het scapula aan de laterale rand en breng de arm naar de middellijn van het lichaam.
Met de juiste fixatie van het schouderblad, zou u een eindbereik van ongeveer 110° moeten bereiken. Als je het schouderblad loslaat, kun je verder naar de overkant bewegen.
De horizontale abductie is minimaal, ongeveer 15°. U kunt het sleutelbeen en schouderblad fixeren met uw lichaam en hand en dan in horizontale extensie gaan.

Laten we tenslotte de rotaties in het glenohumerale gewricht onderzoeken. Voor externe rotatie, laat de patiënt rechtop zitten. Om de schoudergordel te fixeren en zo beweging in het glenohumerale gewricht te isoleren, plaatst u uw dij op het scapula en de contralaterale arm over de borst van de patiënt. De hand van diezelfde arm omklemt de elleboog van de patiënt om hem in de anatomische positie te stabiliseren. Gebruik vervolgens uw andere hand om externe rotatie op te wekken door de pols van de arm van de patiënt vast te pakken en deze ongeveer 60° naar buiten te bewegen
Voor interne rotatie kan de patiënt op het uiteinde van de bank gaan zitten. De fixatie van de schoudergordel zal dan tegengesteld zijn aan die we gezien hebben voor externe rotatie. Dus je dijbeen fixeert de schoudergordel anterieur tegen het sleutelbeen en je arm rust tegen het schouderblad.
Dan wordt de arm van de patiënt achter de rug gebracht en van de thorax opgetild. Die is meestal ongeveer 100° van de anatomische positie.
Beide rotaties kunnen ook worden beoordeeld in 90° abductie.

Bekijk ook ons artikel over de beoordeling van het actieve bewegingsbereik van de schouder.