Leer
Isometrische heupweerstandstests
Resisted Isometric Strength Testing kan u een snelle indicatie geven van de spiertoestand van uw patiënt en mogelijke pijnprovocatie. Om de spierkracht te kwantificeren, kunt u de MRC-schaal gebruiken, maar u moet beide zijden testen.
Om weerstand biedende isometrische tests uit te voeren, moet u het gewricht in een rust- of neutrale positie plaatsen, aangezien de druk op de inerte structuren minimaal is en eventuele symptomen dan waarschijnlijk worden veroorzaakt door problemen in de musculotendineuze weefsels.
Zorg ervoor dat je je patiënt goed informeert over wat je gaat doen. Dat zou je kunnen zeggen: "Ik ga weerstand bieden tegen deze beweging en laat u alstublieft niet door mij bewegen." Bij een weerstand biedende isometrische test mag de ledemaat niet bewegen, waardoor een isometrische contractie wordt opgewekt.
U moet een goede kennis van de anatomie hebben wanneer u weerstand biedende isometrische tests uitvoert om te weten welke spieren kunnen worden aangetast. Zo is de gluteus maximus de enige spier die betrokken is bij alle volgende bewegingen: extensie, adductie en externe rotatie.
Dus als je patiënt klaagt over pijn bij al deze drie bewegingen. Je kunt er zeker van zijn dat de gluteus maximus is aangetast.
Breng voor flexie de heup in ongeveer 60 graden flexie, ondersteun het onderbeen, en geef weerstand in extensie.
Om de extensie te beoordelen brengt u het been in ongeveer 30 graden flexie en geeft u weerstand in de flexierichting.
Om een weerstandstest voor adductie uit te voeren, pakt u het been op, legt u één hand distaal van de knie en één hand proximaal van de knie en vraagt u uw patiënt de benen samen te brengen terwijl u weerstand biedt.
Om een weerstandstest in de richting van abductie uit te voeren, pakt u het been op, legt u een hand distaal van de knie en een hand proximaal van de knie, en vraagt u uw patiënt het been naar buiten te bewegen.
Om een weerstandstest voor interne rotatie van de heup uit te voeren, buigt u de heup van uw patiënt tot 90 graden en vraagt u uw patiënt de enkel naar buiten te bewegen terwijl u weerstand biedt.
Om een weerstandstest van de heup in de richting van externe rotatie uit te voeren, buigt u de heup van uw patiënt tot ongeveer 90 graden en vraagt u uw patiënt vervolgens de enkel naar binnen te bewegen terwijl u weerstand biedt.
Bij het uitvoeren van weerstand biedende isometrische tests van het heupgewricht zou u ook de extensie en flexie van het kniegewricht beoordelen, omdat de m. rectus femoris en de hamstrings biarticulaire spieren zijn die zowel over het heup- als het kniegewricht lopen.
Houd voor knieflexie één hand proximaal ten opzichte van het enkelgewricht, buig de heup tot ongeveer 30 graden en vraag uw patiënt weerstand te bieden.
Plaats voor het strekken uw onderarm onder het been en laat uw hand op het andere been rusten. Plaats de andere hand proximaal van het enkelgewricht en vraag uw patiënt het been te strekken.
Wanneer je weerstand toepast op een bepaalde beweging, zorg er dan voor dat je die weerstand minstens 5 seconden vasthoudt.
Andere onderdelen van de basisbeoordeling van het heupgewricht zijn:
- Beoordeling van het actieve bewegingsbereik (AROM) van de heup
- Passieve Range of Motion (PROM) beoordeling van de heup
21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK
Bronnen
-
Vind je het leuk wat je leert?
KOOP HET VOLLEDIGE FYSIOTOREN BEOORDELINGSBOEK
- 600+ Pagina's e-Boek
- Interactieve inhoud (directe videodemonstratie, PubMed-artikelen)
- Statistische waarden voor alle speciale testen uit het laatste onderzoek
- Beschikbaar in 🇬🇧 🇩🇪 🇫🇷 🇪🇸 🇮🇹 🇵🇹 🇹🇷
- En nog veel meer!