Kikkerbeen test | Posterolaterale Rotatoire Instabiliteit | PLC Beoordeling

Posterolaterale hoekletsels van de knie komen vaak voor samen met andere bandletsels in het kniegewricht. Zij worden zelden gezien als geïsoleerde letsels, maar kunnen optreden als gevolg van een mislukte reconstructie van het ACL-letsel. Op onze pagina vindt u twee andere gebruikelijke tests voor de PLC, namelijk de Dial-test en de Reverse pivot-shift-test.

Gomes et al. (2016) stelden de Kikkerbeentest voor om te beoordelen op posterolaterale knie-instabiliteit. Zij vergeleken de test met de standaard varus-stresstest en met MRI-beeldvorming. In hun onderzoek vonden zij een gevoeligheid van eenennegentig komma zeven procent en een specificiteit van vierennegentig komma vijf procent, alsmede een interbeoordelaars kappa van 0,86. Deze waarden zijn nog niet bevestigd door andere studies en beoordelingen en er is een interessant commentaar op de test dat wij na de testdemonstratie zullen bespreken. Daarom geven wij deze test voorlopig een matige klinische waarde. 

Om de test uit te voeren, ligt de patiënt in rugligging en worden de benen in kikkerhouding gelegd. Dus beide knieën zijn gebogen tot 90° en de voetzolen raken elkaar. Vervolgens wordt de hypothenar eminence van beide handen op elk anteromediaal aspect van de tibia geplaatst. 

De middelvinger van elke hand kan dan het laterale collaterale ligament, de gewrichtslijn en de posterolaterale hoek palperen.

Vervolgens oefent de onderzoeker op beide knieën tegelijk een varuskracht uit en palpeert voor verschillen in de laterale compartimentafstand. De test wordt als positief beschouwd als er aan de aangedane zijde een merkbaar verschil is met de niet-aangedane zijde.

Norris et al. (2017) gaf commentaar op de test in een brief aan de redactie. Zij stellen dat de testpositie weliswaar het laterale collaterale ligament belast, maar dat het niet voldoende is om ook de posterolaterale hoek te beoordelen. Vanuit biomechanisch oogpunt moet de tibia extern worden geroteerd om de popliteuspees en de popliteofibulaire pees te belasten. Verder stellen zij dat de kikkerbeenproefpositie, met het femur in externe rotatie, zal leiden tot relatieve interne tibiale rotatie, waardoor de PLC-structuren niet nauwkeurig kunnen worden beoordeeld. Hoewel de test een goede manier kan zijn om de integriteit te beoordelen van het laterale collaterale ligament, dat een integraal onderdeel is van de PLC, vermelden zij dat intraoperatief letsel van de PLC kan optreden zonder betrokkenheid van letsel van het LCL en daarom door de test gemist kan worden.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Andere orthopedische tests om de posterolaterale hoek van het kniegewricht te beoordelen zijn:

• Kies Test
• Reverse Pivot-Shift Test

Gomes JL, Leie MA, Ramirez E, Gomes TE. Kikkerbeen-test manoeuvre voor de diagnose van letsels aan de posterolaterale hoek van de knie: Een diagnostische nauwkeurigheidsstudie. Klinisch Tijdschrift voor Sportgeneeskunde. 2016 May 1;26(3):216-20.

Norris R, McNicholas MJ. In antwoord op: Kikker-benen test manoeuvre voor de diagnose van letsels aan de posterolaterale hoek van de knie: Een diagnostische nauwkeurigheidsstudie. Klinisch Tijdschrift voor Sportgeneeskunde. 2017 May 1;27(3):e33.