Dermatomes Bovenste Ledematen Perifeer Neurologisch Onderzoek

Dermatoomonderzoek is een essentieel onderdeel van het neurologisch onderzoek bij vermoeden van radiculopathie, omdat veranderingen in het gevoel binnen een specifiek dermatoom u kunnen helpen het pathologische schijfniveau te identificeren.

In het geval van de halswervelkolom zijn de meest voorkomende oorzaken van zenuwwortelpathologie hernia's, die ongeveer 20-25% van de gevallen uitmaken, en degeneratieve discusziekten, die 70-75% uitmaken. Terwijl hernia's, ook bekend als zachte schijfletsels, eerder worden gezien bij jongere patiënten, komen degeneratieve schijfaandoeningen of harde schijfletsels voornamelijk voor bij de oudere bevolking en de hoogste incidentie van cervicale zenuwwortelpathologie wordt aangetroffen op de ruggenmergsegmenten C5-6 en C6-7. 

Lemeunier et al. melden in hun systematische review uit 2017 dat een volledig perifeer neurologisch onderzoek bij verdenking op cervicale radiculopathie een sensitiviteit heeft van 83% en een specificiteit van 28%. De positieve en negatieve waarschijnlijkheidsverhoudingen bedroegen respectievelijk 1,15 en 0,6, zodat wij aan deze beoordeling een vrij zwakke klinische waarde toekennen, maar het is nog steeds het beste instrument waarover wij beschikken.

Voor de dermatoombeoordeling van de bovenste ledematen kan de patiënt in een comfortabele lighouding liggen met de bovenste ledematen ontbloot. 

Met een kwastje zoals dat in het handvat van de meeste reflexhamers zit, streelt u de dermatomale gebieden op zowel het aangedane als het niet-aangedane lidmaat en vraagt u de patiënt of hij/zij verschillen voelt tussen de aangedane en niet-aangedane gebieden. Bovendien kunt u de dermatoom aan dezelfde kant borstelen en de patiënt vragen of hij een verschil voelt.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Andere onderdelen van het neurologisch onderzoek van het bovenste lidmaat zijn:

• Myotoomonderzoek (bovenste ledematen)
• Reflexmetingen (bovenste ledematen)

Voor het onderste lidmaat kan hier het neurologisch onderzoek worden bestudeerd:

• Dermatoomonderzoek (onderste ledematen)
• Myotoomonderzoek (onderste ledematen)
• Reflexmetingen (onderste ledematen)

Lemeunier N, da Silva-Oolup S, Chow N, Southerst D, Carroll L, Wong JJ, Shearer H, Mastragostino P, Cox J, Côté E, Murnaghan K. Betrouwbaarheid en validiteit van klinische tests om de anatomische integriteit van de cervicale wervelkolom te beoordelen bij volwassenen met nekpijn en de daarmee gepaard gaande aandoeningen: Deel 1 - Een systematisch onderzoek van de Cervical Assessment and Diagnosis Research Evaluation (CADRE) Collaboration. European Spine Journal. 2017 Sep;26(9):2225-41.

Wainner RS, Fritz JM, Irrgang JJ, Boninger ML, Delitto A, Allison S. Betrouwbaarheid en diagnostische nauwkeurigheid van het klinisch onderzoek en de zelfrapportage van patiënten voor cervicale radiculopathie. Ruggengraat. 2003 Jan 1;28(1):52-62.