Boogtest | Achilles tendinopathie / Achilles Tenosynovitis Beoordeling

De diagnose achillestendinopathie lijkt misschien eenvoudig, maar er zijn talloze differentiële diagnoses, zoals bursitis retrocalcanea, botafwijkingen zoals een pijnlijk os trigonum, tarsaal tunnelsyndroom en neuritis van de nervus suralis. Voorts moet onderscheid worden gemaakt tussen een irritatie van de peesschede, vaak veroorzaakt door wrijvingsoverbelasting, en de pees zelf, die beide anders worden behandeld.

In een meta-analyse van Reiman et al. (2014) had de Arc-test een sensitiviteit van 42% en een specificiteit van 88% bij de detectie van midportionele achillestendinopathie. We moeten echter voorzichtig zijn, want de geïncludeerde studies gebruikten echografie als de gouden standaard en we moeten in gedachten houden dat veel asymptomatische pezen pathologie vertonen. Daarom geven wij deze test een vrij zwakke waarde in de klinische praktijk.

Om de test uit te voeren moet de patiënt in buikligging op de onderzoekstafel liggen met de enkels vrij van de tafel. Eerst palpeert de clinicus de achillespees in een distale tot proximale richting, tussen 2 en 6 cm boven de aanhechting in de calcaneus, waarbij hij de pees zachtjes samenknijpt tussen de wijsvinger en de duim. Daarna blijven de palperende vingers op het gebied van de zwelling en wordt de patiënt gevraagd de enkel te dorsiflexen en te plantarflexen.

Bij tendinopathie van het hoofddeel van de pees beweegt de zwelling bij dorsaalflexie en plantarflexie. Als er geen zwelling kan worden vastgesteld, wordt tijdens de beweging een gebied in de pees 3 cm proximaal van de calcaneale insertie gepalpeerd. Indien de palpabele verdikking niet beweegt maar relatief stil blijft liggen met palpabele crepitaties, kan de peesschede als letselgebied worden vermoed. Het gebruik van een stethoscoop kan een nuttige aanvulling zijn voor het geval het kraken niet kan worden gevoeld.

21 VAN DE NUTTIGSTE ORTHOPEDISCHE TESTS IN DE KLINISCHE PRAKTIJK

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Een andere orthopedische test voor achillestendinopathie is de Royal London Hospital Test.

Reiman, M., Burgi, C., Strube, E., Prue, K., Ray, K., Elliott, A., & Goode, A. (2014). Het nut van klinische maten voor de diagnose van achillespeesletsels: een systematische review met meta-analyse. Journal of athletic training, 49(6), 820-829.