Hamstring blessures komen vaak voor en kunnen moeilijk te behandelen zijn. Dit bericht gaat over de belangrijkste managementprincipes van de revalidatie van hamstringblessures.
Inleiding
Hamstringblessures komen vaak voor bij sporten waarbij met hoge snelheid wordt gerend, geschopt en gesprint, en de hamstrings zijn de spiergroep die het vaakst wordt getroffen. Dit blogartikel beschrijft enkele algemene principes van hamstring blessure revalidatie.
Managementbeginselen
1. Train bewegingen en spieren
De hamstrings bestaan uit drie afzonderlijke spieren en zij hebben verschillende functionele rollen die verband houden met hun anatomische positie. Bij het sprinten is de bicep femoris (BF) onderhevig aan de grootste rek, de semitendinosus (ST) aan de grootste lengtesnelheden en de semimembranosus (SM) fungeert voornamelijk als krachtproducent. Daarom moeten de voorgeschreven oefeningen gericht zijn op de geblesseerde spier om deze specifieke functionele rollen te ontwikkelen.
2. Krachtoefeningen voorschrijven om een specifiek doel te bereiken
Excentrische training
Hoge excentrische krachten treden op tijdens de terminale zwaaifase van het sprinten. Excentrische krachttekorten zijn aanpasbare risicofactoren voor een toekomstige hamstringblessure en dus moet het vermogen om hoge excentrische kracht te ontwikkelen tijdens de revalidatie worden getraind.
Word lang en sterk. Fascikelverkorting kan de hamstrings blootstellen aan (her)blessures en excentrische training kan helpen dit probleem te verhelpen. Hoog-volume excentrische trainingsprogramma's met de Nordic hamstring oefening lieten eerder goede verbeteringen zien in excentrische kracht en fascikelverlenging, maar recente studies hebben vergelijkbare verbeteringen aangetoond met een laag-volume programma bestaande uit 2 sets van 4 herhalingen eenmaal per week.
DE GROTE 3 - GEAVANCEERDE REVALIDATIE VAN HAMSTRING-, QUADRICEPS- EN KUITSPIER- EN PEESBLESSURES
Revalidatie- en prestatiedeskundige Enda King onthult zijn geheimen voor de 3 meest voorkomende spier- en peesblessures.
Isometrische training
Aan het einde van de zwaaifase kan het contractiele element van de hamstrings relatief isometrisch blijven, aangezien de pees voornamelijk zorgt voor de verlenging van de spier-pees eenheid. Een goede isometrische conditie van de spier vermindert de mechanische belasting en vergemakkelijkt het veerachtige gedrag van de pees tijdens de rek-kortingscyclus.
Vermoeidheid wordt consequent in verband gebracht met hamstringblessures en de meeste blessures ontstaan in het laatste derde deel van sprinttrainingen. Krachttraining onder vermoeide omstandigheden om weerstand tegen vermoeidheid te ontwikkelen heeft een goede daling van het aantal blessures aangetoond. Isometrische training van de hamstrings (bijvoorbeeld met de enkelbenige Romeinse stoelhouding) kan het uithoudingsvermogen van de hamstringspieren vergroten en kan dus een nuttige aanvulling zijn op de goede oude Nordic hamstring oefeningen.
Na een verwonding reageert het lichaam door de myo-elektrische activiteit in de spier te verminderen als beschermingsmechanisme om de genezende weefsels te ontlasten. In sommige gevallen kan deze selectieve remming blijven bestaan en zou men zich moeten richten op revalidatie. Ook hier kan isometrie uitkomst bieden om selectieve spierinhibitie te overwinnen, aangezien is aangetoond dat de vrijwillige spieractivatie hoger is bij deze isometrische contracties. Geadviseerd wordt isometrische oefeningen met hoge belasting te gebruiken om de rekrutering van de motorische eenheden te verbeteren. Bij blessures met overwegend pijn en invaliditeit is isometrische belasting wellicht beter uitvoerbaar voorafgaand aan excentrische belasting van de weefsels.
Een goede isometrische conditie van de spier vermindert de mechanische belasting en vergemakkelijkt het veerachtige gedrag van de pees tijdens de rek-kortingscyclus.
3. een multivariaat model toepassen en zich richten op factoren die bijdragen aan het letselrisico
Aangezien een slechte motorische controle van het bekken de belasting op de hamstrings kan verhogen en bijdraagt tot tekorten in de krachtproduktie, moet ook het lumbo- bekkengebied getraind worden. Geadviseerd wordt het lumbo- bekkengebied in verschillende bewegingsvlakken te trainen.
Naast het lumbaal bekkengebied is ook de heup van cruciaal belang voor een gezonde hamstringfunctie, aangezien zwakte en verminderde activering van de gluteus maximus ook risicofactoren zijn voor hamstringblessures. Verminderde heupflexie brengt de hamstrings in gevaar voor blessures, omdat het lichaam dit compenseert met een grotere bekkenrotatie tijdens het hardlopen op hoge snelheid, waardoor de hamstringsspieren zwaarder worden belast.
Conclusie
Kortom, bij de revalidatie van hamstringblessures moet u bewegingen en spieren trainen volgens hun specifieke rol, de spieren lang en sterk maken met excentrische oefeningen, en isometrische oefeningen gebruiken om de weerstand tegen vermoeidheid te verhogen en de rek-kortingscyclus te optimaliseren. Vergeet daarnaast niet het lumbaal bekkengebied en de heupspieren te trainen om het risico op blessures verder te verkleinen. Wij hopen dat u van dit artikel hebt genoten en dat deze principes van hamstringrevalidatie u kunnen helpen bij de behandeling van mensen met deze blessures.
Referentie
Macdonald B, McAleer S, Kelly S, Chakraverty R, Johnston M, Pollock N. Hamstringrevalidatie bij topsporters: toepassing van de British Athletics Muscle Injury Classification in de klinische praktijk. Br J Sports Med. 2019 Dec;53(23):1464-1473. doi: 10.1136/bjsports-2017-098971. Epub 2019 Jul 12. PMID: 31300391. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31300391/
