Fysiotherapie voor lage rugpijn Beoordeling en behandeling

Prognose en verloop

Lage rugpijn is in 90% van de gevallen aspecifiek. Dit betekent dat met beeldvormingstechnieken geen structurele pathologie als bron van rugpijn kan worden opgespoord. In 10% van de gevallen heeft lage rugpijn een specifieke oorzaak en ongeveer 1% houdt verband met ernstige pathologie (zie screening). De overige 9% is te wijten aan het lumbosacraal radiculair syndroom, dat gekenmerkt wordt door radiculaire pijn in één been met of zonder neurologische symptomen.

Aspecifieke lage rugpijn heeft een zeer gunstig verloop:

• 90% van de patiënten hoeft niet te blijven werken.
• 75% van de overige 10% kan binnen 4 weken het werk hervatten.

Een normaal verloop wordt gedefinieerd als een toename van activiteit en participatie binnen de eerste 3 weken na het acute begin van de lage rugpijn, zodat de beperkingen minimaal of niet meer aanwezig zijn. Bij een abnormaal verloop is de patiënt niet in staat het niveau van activiteit en participatie te verhogen of neemt het zelfs af binnen de eerste 3 weken.

Screening en voorgeschiedenis

Rode vlaggen zijn tekenen en symptomen die kunnen wijzen op ernstige pathologie. In de lendenwervelkolom moeten de volgende specifieke rode vlaggen worden uitgesloten voordat u verder kunt gaan met het afnemen van de geschiedenis van uw patiënt:

Als u een patroon herkent of een gevoel van onzekerheid hebt, moet u de patiënt altijd terugverwijzen naar de huisarts.
De richtlijn beveelt het gebruik van de NPRS- of VAS-schaal aan om de pijn te beoordelen. Voor beperkingen in activiteit en participatie wordt de PSC-schaal aanbevolen om patiëntspecifieke klachten te beoordelen.
Om de functie te beoordelen, beveelt de richtlijn de Quebec Back Pain DisabilityScale (QBPDS) aan.

Bij terugkerende lage rugpijn moet extra aandacht worden besteed aan de volgende mogelijke onderliggende oorzaken van het terugkeren:

• Zijn er veranderingen in de werkdruk?
• Werkdruk?
• Activiteiten met lichaamsbewegingen?
• Duur: Episoden van pijn versus pijnvrije episoden daartussenin
• Uitvoering van ergonomische aanbevelingen?
• Hoe is de therapietrouw van de patiënt?

Onderzoek en analyse

Zoals bij andere pathologieën moet uw doel tijdens het onderzoek zijn de hypothese te testen die u tijdens de anamnese van de patiënt hebt gevormd.
Volgens de richtlijn omvat het onderzoek de volgende punten met betrekking tot de thoracale, lumbale en lumbosacrale kolom, met inbegrip van het bekken en de heup:

• Range of Motion (ROM), weerstand, eindgevoel, pijn en mogelijke uitstraling
• Spieren: lengte, eindgevoel, elasticiteit, gevoeligheid bij strekken en samentrekken, spiertonus, coördinatie en kracht
• Huid: Mate van greep, verschuiving, plooibaarheid en eindgevoel

Uitvoering van activiteiten die zijn vastgelegd in de PSCB Op basis van uw bevindingen moet u de beperkingen in lichaamsfuncties kunnen koppelen aan de beperking die uw patiënt ervaart in activiteiten en participatie. Als u een lumbosacraal radiculair syndroom vermoedt, adviseert de richtlijn om de test voor het optillen van rechte benen en de afstand tussen vinger en vloer (positief bij een afstand van 25 cm tijdens vooroverbuigen met rechte knieën) uit te voeren. Als u tijdens uw screening de aanwezigheid van rode vlaggen en het lumbosacraal radiculair syndroom kunt uitsluiten, kunt u ervan uitgaan dat uw patiënt in de categorie aspecifieke lage rugpijn valt. Op basis van het hele diagnostische proces zou u uw patiënt in een van de volgende behandelingsprofielen moeten kunnen plaatsen:

Behandeling

Profiel 1

• Stel de patiënt gerust - Leg uit dat aspecifieke lage rugpijn geen ernstige aandoening is, vaak spontaan verdwijnt, maar kan terugkeren.
• Adviseer uw patiënt om geen bedrust te houden en als bedrust onvermijdelijk is, mag het maximum aantal dagen in bed 2 zijn.
• Een fysiek actieve levensstijl aanbevelen en uitleggen dat activiteit geen schade aan de rug zal veroorzaken.
• Adviseer uw patiënt om de lichaamsbeweging en het activiteitenniveau langzaam te verhogen en het werk zo snel mogelijk te hervatten omdat deze maatregelen de genezing bevorderen.
• N.B. Het maximale aantal behandelingssessies is 3!

Profiel 2

• Hetzelfde onderwijs en advies als in profiel 1
• Oefentherapie voorschrijven
• Als u vermoedt dat de fysieke belasting door het werk het herstel belemmert, is het een optie om contact op te nemen met de huisarts van het bedrijf, indien van toepassing.
• Als u vermoedt dat stoornissen in lichaamsfuncties leiden tot het voortduren van pijn en beperkingen, kunnen manuele-therapietechnieken zoals mobilisaties en manipulaties worden toegepast.
• Als er een verhoogde spiertonus is, beveelt de richtlijn een beperkt gebruik aan van passieve behandelmethoden zoals thermotherapie en massage (wees voorzichtig, want passieve therapie verschuift de locus of control van de patiënt naar buiten).
• N.B. Als de behandeling na 3 weken geen effect heeft, moet contact worden opgenomen met de huisarts van de patiënt!

Profiel 3

• Dezelfde aanpak als profiel 1+2, maar met meer nadruk op informatie/advies en gedragsprincipes tijdens het oefenprogramma
• Er kan behoefte zijn aan multidisciplinair overleg en samenwerking.
• Ontwerp een activiteitenprogramma voor de hervatting of geleidelijke uitbreiding van activiteiten gebaseerd op de belasting in plaats van op het waargenomen pijnniveau van de patiënt.
• Als de patiënt met ziekteverlof is, moet de oefening idealiter lijken op de doelstellingen voor werkhervatting
• Verklaar de negatieve invloed van psychosociale factoren op het herstel van uw patiënt.
• N.B. Als de behandeling na 3-6 weken geen effect heeft, moet contact worden opgenomen met de huisarts van de patiënt!

VERGROOT GRATIS JE KENNIS OVER LAGE RUGPIJN

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Referenties

Staal, J. B., Hendriks, E. J. M., Heijmans, M., Kiers, H., Lutgers-Boomsma, A. M., Rutten, G., ... & Custers, J. W.. (2013). KNGF-klinische praktijkrichtlijn voor fysiotherapie bij patiënten met lage rugpijn. KNGF-klinische praktijkrichtlijn voor fysiotherapie bij patiënten met lage rugpijn. Amersfoort, Nederland: Koninklijk Nederlands Genootschap voor Fysiotherapie (KNGF).