Onderzoek
Oefening
23 mei 2024
Verhoogt het versterken van de buikspieren tijdens de zwangerschap het risico op Diastasis Recti Abdominis?
Inleiding
Ongeveer een jaar geleden publiceerden we een onderzoeksoverzicht met een samenvatting van het bewijs rond buikversterking postpartum voor het verbeteren van diastasis recti abdominis, onderzocht door Gluppe et al. (2023). In dat onderzoek hadden de vrouwen allemaal diastasis recti abdominis waarvoor ze deelnamen aan een buikversterkend programma toen ze 6-12 maanden na de bevalling waren. Tot op heden wordt zwangere vrouwen aangeraden om tijdens de zwangerschap actief te blijven en gezonde gewoonten aan te houden, zoals de Canadese richtlijn aanbeveelt. Dezelfde richtlijn raadt echter ook aan om buikversterking te vermijden bij vrouwen met diastase recti abdominis tijdens de zwangerschap "omdat dit de aandoening kan verergeren", gebaseerd op een onderzoek met tegenstrijdige resultaten. De aandoening diastasis recti abdominis wordt echter nog steeds bestudeerd omdat deze wordt geassocieerd met zwakke buikspieren, buikpijn en dus een verminderde levenskwaliteit. Daarom richtte dit onderzoek zich op buikversterking tijdens de zwangerschap.
Methoden
Deze gerandomiseerde studie omvatte gezonde zwangere vrouwen in de 24e zwangerschapsweek (6 maanden) en ouder dan 18 jaar. Ze kwamen in aanmerking voor het onderzoek als ze diastase recti abdominis hadden, geobjectiveerd met een inter-recti afstand van meer dan 28 mm beoordeeld met behulp van ultrasonografie op 2 cm boven of onder de navel in rust. Degenen met een buikwanduitsteeksel langs de linea alba werden ook geclassificeerd als personen met diastase recti abdominis en opgenomen. Een buikwandprotrusie werd visueel beoordeeld tijdens een buikkrul. Zowel vrouwen die voor het eerst zwanger waren als vrouwen die al eerder waren bevallen, werden meegenomen.
De 24e zwangerschapsweek werd beschouwd als het begin van het onderzoek, waarna de basislijnmetingen werden verkregen.
De vrouwen werden willekeurig toegewezen aan de interventiegroep of de controlegroep. De interventiegroep nam deel aan een 12 weken durend programma voor buik- en bekkenbodemoefeningen. De buikspierversterking tijdens de zwangerschap werd twee keer per week onder begeleiding uitgevoerd en omvatte ook 2 thuisoefensessies. Er werden drie sets van 10 herhalingen uitgevoerd. De oefeningen worden in de onderstaande afbeeldingen weergegeven.
In de controlegroep kregen de vrouwen de instructie om hun normale dagelijkse activiteiten voort te zetten en de nationale richtlijnen voor lichaamsbeweging en algemene training tijdens de zwangerschap te volgen. Deze richtlijnen omvatten ook bekkenbodemoefeningen, maar adviseerden niet specifiek om de buikspieren te trainen.
De verandering in inter-recti afstand op 2 cm boven en onder de navel was het primaire resultaat. Deze meting werd uitgevoerd met ultrasonografie terwijl de vrouw op haar rug lag. Deze metingen werden verzameld bij baseline en zwangerschapsweken 37 en 6 weken na de bevalling. Een verschil van 6 mm werd beschouwd als het minimaal klinisch belangrijke verschil (MCID).
Resultaten
Aan dit onderzoek namen 105 zwangere vrouwen deel. 52 werden gerandomiseerd naar de interventiegroep en 53 naar de controlegroep. De groepen waren bij aanvang vergelijkbaar.
Uit de echografische metingen bleek dat de inter-recti afstand voor beide groepen toenam van baseline tot post-interventie (na de 12 weken) en afnam van post-interventie tot follow-up (6 weken na de bevalling).
De auteurs specificeerden: "De resultaten na de interventie hebben betrouwbaarheidsintervallen die de mogelijkheid van waardevolle effecten in de ene of de andere richting niet volledig uitsluiten. Specifiek laten de resultaten op 2 cm boven de navel een kleine mogelijkheid zien dat de oefeningen de DRA met 7 mm zouden kunnen verhogen en de resultaten op 2 cm onder de navel laten een kleine mogelijkheid zien dat de oefeningen de DRA met 10 mm zouden kunnen verlagen."
Questions and thoughts
De resultaten geven aan dat de effecten van buikversterking tijdens de zwangerschap leiden tot klinisch onbelangrijke veranderingen in diastasis recti abdominis. Dit resultaat kan teleurstellend zijn als je een verbetering van de diastasis recti abdominis had verwacht. Maar als je de resultaten andersom bekijkt, kun je je ook herinneren dat buikversterking tijdens de zwangerschap de interrecti afstand niet echt vergroot en dus als veilig kan worden beschouwd en niet als contra-indicatie.
De groeiende baby en de uitbreiding van de baarmoeder zorgen er ook voor dat de inter-recti afstand in beide groepen toeneemt. Zoals specifiek vermeld door de auteurs, was het onderzoek niet gericht op het verkleinen van de interrecti afstand, maar op het bestuderen van de effecten van buikversterking tijdens de zwangerschap.
De 12 weken durende interventie omvatte verschillende oefeningen, maar deze werden niet voortgezet. Dit kan worden begrepen in het licht van de groeiende "last" van de zwangerschap. De auteurs stelden dat de toenemende impact van de zwangerschap gezien kon worden als een natuurlijke progressie.
Talk nerdy to me
De metingen in dit onderzoek wijzen op de veiligheid van buikversterking tijdens de zwangerschap. Helaas werden er geen krachtmetingen verzameld. Een eerder onderzoek door Gluppe et al. (2023), die een 12 weken durende buikversterkende interventie onderzocht, vonden geen verbeteringen na het interventieprogramma. De interventiegroep van het onderzoek van Gluppe verbeterde de dikte van de rectus abdominis en de kracht meer dan de controlegroep. In het huidige onderzoek werden helaas geen krachtmetingen gedaan.
Het volgen van het trainingsprogramma toonde aan dat de helft van de deelnemers in de interventiegroep minstens 80% van de trainingssessies volgden. Slechts 40% van de geïncludeerde vrouwen hield zich aan ten minste 80% van de groepsoefeningen. Dit is een vrij laag aantal, gezien het feit dat de groepssessies onder toezicht plaatsvonden. Deze lage therapietrouw aan het trainingsprogramma kan op zijn minst invloed hebben gehad op de resultaten en moet worden gezien als een beperking.
Boodschappen die je mee moet nemen
Buikversterking tijdens de zwangerschap is niet gerelateerd aan een toename van diastasis recti abdominis en kan daarom worden toegepast samen met het advies om actief en gezond te blijven bij zwangere vrouwen. Het resultaat van deze studie zou de voorzorgsmaatregelen over buiktraining bij gezonde zwangere vrouwen moeten veranderen.
Referentie
DE DIFFERENTIËLE DIAGNOSE BIJ HARDLOOP GERELATEERDE HEUPPIJN OP EEN HOGER NIVEAU BRENGEN - GRATIS!
Loop niet het risico dat u potentiële rode vlaggen over het hoofd ziet of dat u lopers gaat behandelen op basis van een verkeerde diagnose! Deze webinar zal voorkomen dat u dezelfde fouten begaat als veel therapeuten!
