• Pijn achter of rond de knieschijf die uitstraalt naar de hele knie

Profiel van de patiënt

• Vrouw > man of vrouw = man
• 15-25 jaar oud
• Geen trauma in de geschiedenis

Pathofysiologie

Mechanische nociceptieve pijn met gedeeltelijke ontstekingscomponent in de acute fase. Geen definitieve oorzaak. Irritatie door meerdere mechanische factoren, die continue patellofemorale stress veroorzaken. Verhoogde belasting van de patellofemorale gewrichten kan microtrauma veroorzaken in het kraakbeenoppervlak, wat tot degeneratie kan leiden. Beschadiging van het kraakbeen is echter geen direct teken van PFPS. In het verleden is er meestal een piek in activiteit/belasting.

Beloop

Lange cursus. 60% van de patiënten met patellofemoraal pijnsyndroom heeft klachten bij een follow-up van 1 jaar en 40% bij een follow-up van 6 jaar.

Geschiedenis

Meestal korte voorgeschiedenis - patiënten hebben de neiging de eerste symptomen te negeren en het raadplegen van een gezondheidswerker te vermijden. De therapie begint onmiddellijk na het bezoek aan de PCP. Sommige patiënten melden een trauma (patellafractuur, ACL-operatie, ligamentlaesies). Meestal is er geen trauma. Patiënten sporten regelmatig.

• Lokaal
• Diffuus
• Intense
• Diepe pijn
• Gevoel van instabiliteit/weggeven

Lichamelijk Onderzoek

Inspectie
Scheefstand: Slechte voet- en/of knieas, beenlengteverschil, zij-aan-zij verschil in quadricepsontwikkeling

Functionele beoordeling
Hurken; zitten op hielen; step-up

Actief onderzoek
Mogelijke zwakte van quadriceps, heup abductor en externe rotator

Passief onderzoek
Mogelijke PROM beperkingen van de patella; mogelijke contractie van m. gastrocnemius, beperkte heup ROM en lumbale wervelkolom mobiliteit  

Differentiële Diagnose

1. Artritis van het kniegewricht
2. Ligament laesie
3. Beschadiging van de meniscus
4. Osteofyten
5. Verwezen pijn van heup of lumbale wervelkolom

Strategie

Patiëntenvoorlichting, passieve symptoomverandering, actieve oefeningen voor heup- en kniespieren

Interventies

Passief: Tape, NSAID's helpen in de acute fase, Patiëntenvoorlichting, Inlegzolen

Actief: Biomechanica van de onderste ledematen, versterking van de quadriceps, versterking van de heupabductoren, rekken van hamstrings/gastrocnemius, loopscholing

1. Boling, M., et al., Gender differences in the incidence and prevalence of patellofemoral pain syndrome. Scand J Med Sci Sports, 2010. 20(5): p. 725-30.
2. Heintjes, E., et al., Farmacotherapie voor patellofemoraal pijnsyndroom. Cochrane Database Syst Rev, 2004(3): p. CD003470.
3. Peterson, W., Das femoropatellare Schmerzsyndrom, in Orthopädische Praxis, A. Ellermann, Editor. 2010, Medizinisch Literarische Verlagsgesellschaft MBH: Uelzen.
4. Piva, S.R., et al., Predictors of pain and function outcome after rehabilitation in patients with patellofemoral pain syndrome. J Rehabil Med, 2009. 41(8): p. 604-12.
5. Grelsamer, R.P. en J.R. Klein, De biomechanica van het patellofemorale gewricht. J Orthop Sports Phys Ther, 1998. 28(5): p. 286-98.
6. Clijsen, R., J. Fuchs, and J. Taeymans, Effectiveness of Exercise Therapy in Treatment of Patients With Patellofemoral Pain Syndrome: Een systematische review en meta-analyse. Phys Ther, 2014.
7. Klipstein, A. en A. Bodnar, [Femoropatellair pijnsyndroom-conservatieve therapeutische mogelijkheden]. Ther Umsch, 1996. 53(10): p. 745-51.
8. Crossley, K., et al., Patellar taping: wordt klinisch succes ondersteund door wetenschappelijk bewijs? Man Ther, 2000. 5(3): p. 142-50.
9. Rixe, J.A., et al., A review of the management of patellofemoral pain syndrome. Phys Sportsmed, 2013. 41(3): p. 19-28.
10. Böhni, U., Seiten aus dem Handbuch Manuelle Medizin. S.12-15, Theorie des Reizsummenprinzip am WDR-Neuron (Ikeda 2003, Sandkühler 2003). 28.10.2011,Thieme Verlag.