Rotator cuff gerelateerde schouderpijn | Diagnose & Behandeling
Klinische presentatie en onderzoek
Meer dan 80% van de schouderpijn wordt geclassificeerd als rotator cuff-gerelateerde schouderpijn (Ostör et al 2005). Volgens de klinische richtlijnen van 2022 omvat rotatorcuff tendinopathie het subacromiaal pijnsyndroom, rotatorcuff-gerelateerde schouderpijn, subacromiaal impingement syndroom, subacromiale bursopathie, lange kop biceps tendinopathie en partiële dikte rotatorcuff scheur (Lafrance et al 2022). In dit artikel wordt RCRSP gezien als een overlappende diagnose en synoniem voor rotator cuff tendinopathie.
Om als een van deze aandoeningen geclassificeerd te worden, moet de pijn breed zijn over de deltaspier en de bovenarm. De pijn is activiteitgerelateerd en verergert bij reiken boven het hoofd of achter de rug. Pijn in de nek, reproductie van schouderpijn met nekbewegingen en distale neurovasculaire symptomen verminderen de verdenking. Veranderingen in beroep en participatie - in plaats van alleen de natuur - kunnen de verdachtheidsindex verhogen.
Bij het klinisch onderzoek mag er geen significant verlies zijn van passieve bewegingsvrijheid, met name bij externe rotatie. Bekende pijn moet worden gereproduceerd met weerstand tegen abductie en/of laterale rotatie. Beoordeling van slaap, voeding, alcohol, fysieke activiteit en roken moet worden gedaan met de bevordering van verandering waar relevant (Littlewood et al 2019).
Orthopedische tests
De meeste diagnostische tests voor de schouder zijn onbetrouwbaar of niet gevalideerd en combineren levert weinig op voor de klinische praktijk(Hegedus et al 2012). In de klinische praktijkrichtlijn van Lafrance en collega's worden echter verschillende aanbevelingen gedaan, hoewel voorzichtigheid geboden is. Deze staan in de onderstaande opsommingstekens.
Gebruik de volgende tests om de diagnose van tendinopathie of een scheur in de rotatormanchet te bevestigen of uit te sluiten.
Combinaties om een diagnose te bevestigen:
- Scheur van de supraspinatus over de volledige dikte: Taak/lege kan + volle kan + externe rotatie achterstandsteken
- Scheur van de infraspinatus door de volledige dikte: Uitwendige rotatie Vertragingsteken
- Volledige subscapularisscheur: Lift-off + Buikpers of Buikpers + Berenknuffel
- Rotator cuff tendinopathie/gedeeltelijke scheur: Pijnlijke boogtest
Tests om een diagnose uit te sluiten:
- Scheur van de supraspinatus, infraspinatus of subscapularis door de volledige dikte: geen
- Rotator cuff tendinopathie/gedeeltelijke scheur: pijnlijke boogtest of Hawkins-Kennedy test
Bekijk de volgende video's aandachtig om deze tests uit te voeren:
Jobe test/lege blikjes test:
Volledig kan testen:
Uitwendige rotatie achterstand teken:
Lift off test:
Buikdruktest:
Bear hug test:
Pijnlijke boogtest:
Hawkins-Kennedy test:
Andere orthopedische tests voor RCRSP zijn:
Beeldvorming
Medische beeldvorming is meestal niet nodig, behalve als u tijdens de anamnese een sinistere pathologie vermoedt. Buiten dit uitsluitingsgebruik zullen beeldvormingsresultaten het niet-chirurgisch beheer in RCRSP niet veranderen(Littlewood et al 2019).
Beeldvorming kan nuttig zijn als de patiënt een schoudertrauma oploopt, als er een vermoeden is van een scheur in de volledige dikte of als niet-chirurgische behandeling niet volgens plan verloopt. Overweeg om echografie te gebruiken in plaats van MRI, omdat dit goedkoper is, vaak sneller gaat en vergelijkbare diagnostische eigenschappen heeft voor scheuren. Het is belangrijk om de diagnostische waarden en interpretatie van de beeldvormingsresultaten met de patiënt te bespreken (Lafrance et al 2022).
Als uw patiënt al een MRI of echografie heeft gehad, weet dan dat 'afwijkingen' normaal zijn, zelfs bij asymptomatische personen. Let hierop bij de interpretatie van de beeldresultaten. Teunis et al. (2014) onderzochten dit. De volgende afbeelding geeft een overzicht van rotator cuff afwijkingen per leeftijdsgroep.
Differentiële diagnoses
- Scheur in de rotatormanchet
- Glenohumerale artrose
- AC gewrichtspijn
- Bevroren schouder
- Schouderinstabiliteit
- Parsonage-Turner-syndroom
VERGROOT JE KENNIS OVER AANDOENINGEN AAN DE ROTATOR CUFF - GRATIS!
Behandeling
De richtsnoeren bevelen het volgende behandeltraject aan voor personen die lijden aan RCRSP:
Onderwijs
Hoe kunt u uw patiënten uitleggen wat er aan de hand is? Je zou ze kunnen vertellen dat er een probleem is met de spieren en pezen van de schouder. Ze missen kracht, capaciteit, tolerantie en conditie, waardoor ze klagen als je je arm optilt.
Medicatie
Bij medicijnen zijn de meeste aanbevelingen gebaseerd op indirect bewijs(Lafrance et al 2022), en corticosteroïde injecties kunnen de pijn op korte termijn verminderen, maar verhogen het risico op retearing en revisie na de operatie(Puzzitiello et al 2019).
Chirurgie
Als een operatie nodig is, is reparatie van de manchet een optie. Het is echter belangrijk om rekening te houden met prognostische factoren die verband houden met een verhoogde invaliditeit na de operatie, zoals een grote scheur, een lagere preoperatieve kracht, lage verwachtingen van de patiënt, diabetes, obesitas en een sedentaire levensstijl(Lafrance et al 2022). Een Cochrane review toont hoogwaardig bewijs tegen het gebruik van decompressiechirurgie bij rotator cuff ziekte(Karjaleinen et al 2019).
Oefeningen en manuele therapie
Er zijn sterke aanwijzingen dat oefentherapie de aangewezen weg is voor RCRSP. Dit kan worden gecombineerd met manuele therapie(Pieters et al 2020, Franco et al 2019). Een behandelingsprogramma van minstens 12 weken wordt voorgesteld(Lafrance et al 2022).
Momenteel zijn de optimale dosis en verdere bijzonderheden onbekend, zodat verdere uitwerkingen moeilijk te maken zijn(Lafrance et al 2022, Puzzitiello et al 2019). Een consensusverklaring van Littlewood et al. (2019), stelt echter het volgende voor:
Het is essentieel om gedurende minstens 12 weken een uitgebreid oefenprogramma te volgen voor de beste prognose. De voorkeursbehandeling voor rotator cuff blessures is belasting door progressieve oefening, inclusief de kinetische keten, en werken tot vermoeidheid met een aanvaardbare symptoomrespons. Oefenen op afwisselende dagen is voldoende, en voor zware belasting of plyometrie kunnen twee tot drie sessies per week nodig zijn. Drie oefeningen zijn meestal voldoende en moeten gericht zijn op persoonlijke functionele beperkingen. Hoewel oefeningen pijn kunnen uitlokken, moeten zij worden voortgezet zolang de symptomen voldoende verdwijnen.
Schokgolf (ESWT)
Als een echografie of MRI verkalking van de rotatorcuffpezen bevestigt en de patiënt refractair blijft ten opzichte van een aanvankelijke niet-chirurgische behandeling, kan een shockwave of arthroscopische lavage worden overwogen(Lafrance et al 2022). Een Cochrane systematische review spreekt de shockwave verklaring echter tegen(Surace et al 2020) en de lavage wordt ondersteund door bewijs van lage kwaliteit(Lafrance et al 2019).
Bronnen
