Fysiotherapie voor migraine | Beoordeling en behandeling

Inleiding & Epidemiologie

Het woord "migraine" is afgeleid van het Griekse woord "hemikrania," dat uiteindelijk in het Latijn werd vertaald als "hemigranea," dat uiteindelijk in het Frans werd vertaald naar "migraine". Ze worden gekenmerkt door kloppende pijn aan één kant van het hoofd, een migraine is een matige tot ernstige hoofdpijn.
Migraineaanvallen zijn ingewikkelde hersenprocessen die vaak enkele uren tot enkele dagen duren. Zonder aura komt migraine het vaakst voor (75 procent van de gevallen).
Daarnaast ervaren veel mensen symptomen als zich onwel voelen of ziek zijn, en een verhoogde gevoeligheid voor licht of geluid.
Ongeveer 1 op de 5 vrouwen en 1 op de 15 mannen lijdt aan migraine, waardoor het een wijdverbreide medische ziekte is. Vroeg volwassenheid is typisch wanneer ze beginnen.

Epidemiologie

Stovner et al. (2007) vond een levenslange prevalentie van 14% voor migraine. Migraine komt ongeveer 3 keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. De eerste episoden beginnen vaak tijdens de puberteit en de prevalentie neemt toe tot de leeftijd van 35 tot 39 jaar, voordat deze afneemt, vooral na de menopauze(Lipton et al. 2007).  Bovendien staat het op de tweede plaats wat betreft het aantal jaren dat mensen met een handicap leven, na rugpijn.

Als we kijken naar de huidige prevalentie van verschillende vormen van hoofdpijn, is TTH wereldwijd de meest voorkomende vorm bij de volwassen bevolking met een gemiddelde prevalentie van 42%, gevolgd door migraine met 11% (Stovner et al. (2007). De volgende grafiek toont de huidige prevalentie van verschillende vormen van hoofdpijn in verschillende leeftijdscategorieën(Stovner et al. (2007):

De volgende figuur toont de prevalentie van hoofdpijn op verschillende continenten in de wereld:

Klinisch beeld en onderzoek

De ICD-H III definieert de volgende criteria voor de diagnose van migraine zonder aura:

Terugkerende hoofdpijn die zich uit in aanvallen van 4 tot 72 uur. Typische kenmerken van de hoofdpijn zijn een unilaterale locatie, pulserende kwaliteit, matige of ernstige intensiteit, verergering door gewone lichamelijke activiteit, en associatie met misselijkheid en/of fotofobie en fonofobie.

Diagnostische criteria:

A. Ten minste vijf aanvallen1 die voldoen aan de criteria B-D

B. Hoofdpijnaanvallen die 4 tot 72 uur duren (onbehandeld of zonder succes behandeld)2;3

C. Hoofdpijn heeft ten minste twee van de volgende vier kenmerken:

1. unilaterale locatie:

1. pulserende kwaliteit
2. matige of ernstige pijnintensiteit
3. verergering door of het vermijden van routinematige fysieke activiteit (bv. lopen of traplopen)

2. Tijdens hoofdpijn ten minste een van de volgende:

1. 1. misselijkheid en/of braken
   2. fotofobie en fonofobie

Migraine met aura wordt als volgt gedefinieerd:

Terugkerende, minutenlange aanvallen van unilaterale, volledig omkeerbare visuele, sensorische of andere symptomen van het centrale zenuwstelsel die zich gewoonlijk geleidelijk ontwikkelen en meestal gevolgd worden door hoofdpijn en geassocieerde migrainesymptomen.

Diagnostische criteria:

A. Ten minste twee aanvallen die voldoen aan de criteria B en CB. Een of meer van de volgende volledig omkeerbare auraverschijnselen:

1. visueel
2. zintuiglijk
3. spraak en/of taal
4. motor
5. hersenstam
6. netvlies

C. Ten minste drie van de volgende zes kenmerken:

1. ten minste één aurasymptoom breidt zich geleidelijk uit over ≥5 minuten
2. twee of meer auraverschijnselen volgen elkaar op
3. elk individueel aura symptoom duurt 5-60 minuten1
4. ten minste één aurasymptoom is unilateraal2
5. ten minste één aurasymptoom is positief3
6. de aura gaat vergezeld, of wordt binnen 60 minuten gevolgd, door hoofdpijn

D. Niet beter te verklaren door een andere ICHD-3 diagnose.

Examen

In vergelijking met gezonde controles verschillen migrainepatiënten op provocatietests en nek-uithoudingsvermogenstests.
Ter vergelijking, Szikszay et al. (2019) voerden een systematische review en meta-analyse uit naar de verschillen tussen MSK-stoornissen bij migrainepatiënten en gezonde mensen.
Zij bevelen aan ook tests voor beperkte cervicale ROM uit te voeren, waaronder de flexie-rotatietest, voorwaartse hoofdpositie en drukpijndrempels.

Het doel van provocatietests is het nabootsen van de vertrouwde pijn van de patiënt. Zo kunt u de locatie van nociceptie in de cervicale structuren bevestigen, die mogelijk leidt tot referred pain naar het hoofd. Terwijl provocatieve tests voor CGH kunnen worden gedaan met de in het volgende tabblad getoonde technieken, kan het verschijnsel van naar het hoofd verplaatste pijn bij spanningshoofdpijn en migraine worden uitgelokt met de Watson-test:

Hoewel er geen duidelijke grenswaarden worden gegeven, kan de prestatietijd een indicatie geven over het uithoudingsvermogen van de nekflexor:

Het bereik van de bovenste halsbeweging in de draairichting kan betrouwbaar en nauwkeurig worden beoordeeld met de Flexion-Rotation Test (Hall et al. 2010a, Ogince et al. 2007, Hall et al 2010b). Deze test kan - indien positief - een indicatie geven van beperkte rotatie op de segmenten C1/C2. Hypomobiliteit op C0/C1 of C2/C3 kan dan weer leiden tot deze rotatiebeperking op C1/C2. In geval van een positieve test moeten wij dus nog steeds de tussenwervelbeweging van alle bovenste halssegmenten beoordelen om het disfunctionele segment te vinden.

100% Gratis Hoofdpijn Thuis Oefening Programma

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Behandeling

In de review en meta-analyse van Luedtke et al. (2016), bleek dat subanalyses van de verschillende fysiotherapeutische interventies aantoonden dat aerobe oefening en een combinatie van fysieke en psychologische interventies effectief waren voor de vermindering van de duur van migraineaanvallen; er waren echter geen trials beschikbaar die gebruik maakten van manuele therapie, triggerpointtherapie of krachttraining. In hun systematische review en meta-analyse hebben Lemmens et al. (2019) bevestigen dat aerobe lichaamsbeweging de migrainefrequentie lijkt te kunnen verminderen met een gemiddelde vermindering van 0,6 ± 0,3 migrainedagen/maand. Krøll et al. (2018) onderzochten de effecten van aerobe lichaamsbeweging bij migrainepatiënten met gelijktijdige TTH en nekpijn en vonden datlichaamsbeweging de migrainefrequentie, de pijnintensiteit en de duur voor en na de interventie verminderde. In vergelijking met de controlegroep waren de resultaten echter niet significant.

Als het uithoudingsvermogen van de nek verminderd is, kunt u het volgende oefenprogramma proberen:

Referenties

Hall, T., Briffa, K., Hopper, D., & Robinson, K. (2010). Lange-termijn stabiliteit en minimaal detecteerbare verandering van de cervicale flexie-rotatie test. journal of orthopaedic & sports physical therapy, 40(4), 225-229.

Hall, T. M., Briffa, K., Hopper, D., & Robinson, K. (2010). Vergelijkende analyse en diagnostische nauwkeurigheid van de cervicale flexie-rotatie test. Het tijdschrift voor hoofdpijn en pijn, 11(5), 391-397.

Krøll, L. S., Hammarlund, C. S., Linde, M., Gard, G., & Jensen, R. H. (2018). De effecten van aërobe oefening voor personen met migraine en gelijktijdig spanningshoofdpijn en nekpijn. Een gerandomiseerde, gecontroleerde, klinische proef. Cephalalgia, 38(12), 1805-1816.

Lemmens, J., De Pauw, J., Van Soom, T., Michiels, S., Versijpt, J., Van Breda, E., ... & De Hertogh, W. (2019). Het effect van aërobe lichaamsbeweging op het aantal migrainedagen, de duur en de pijnintensiteit bij migraine: een systematisch literatuuroverzicht en meta-analyse. Het tijdschrift voor hoofdpijn en pijn, 20(1), 1-9.

Lipton, R.B., Bigal, M.E., Diamond, M., Freitag, F., Reed, M.L., & Stewart, W.F. (2007). Prevalentie van migraine, ziektelast en de behoefte aan preventieve therapie. Neurologie, 68(5), 343-349.

Luedtke, K., Allers, A., Schulte, L. H., & May, A. (2016). Effectiviteit van interventies gebruikt door fysiotherapeuten voor patiënten met hoofdpijn en migraine - systematische review en meta-analyse. Cephalalgia, 36(5), 474-492.

Ogince, M., Hall, T., Robinson, K., & Blackmore, A. M. (2007). De diagnostische validiteit van de cervicale flexie-rotatietest bij C1/2-gerelateerde cervicogene hoofdpijn. Manuele therapie, 12(3), 256-262.

Olesen, J. (2018). Internationale classificatie van hoofdpijnaandoeningen. The Lancet Neurology, 17(5), 396-397.

Stovner, L. J., Hagen, K., Jensen, R., Katsarava, Z., Lipton, R. B., Scher, A. I., ... & Zwart, J. A. (2007). De wereldwijde last van hoofdpijn: een documentatie van de prevalentie van hoofdpijn en invaliditeit wereldwijd. Cephalalgia, 27(3), 193-210.

Szikszay, T. M., Hoenick, S., von Korn, K., Meise, R., Schwarz, A., Starke, W., & Luedtke, K. (2019). Welke onderzoekstests detecteren verschillen in cervicale musculoskeletale beperkingen bij mensen met migraine? Een systematische review en meta-analyse. Fysiotherapie, 99(5), 549-569.