Femoroacetabulaire Impingement (FAI) | Diagnose en behandeling

Inleiding

Femoroacetabulair impingement (FAI), ook bekend als heupimpingement, verwijst naar morfologische veranderingen van het acetabulum en/of de femurhals die leiden tot beknelling van het labrum van de heup tijdens de beweging. We kunnen twee hoofdtypen onderscheiden: Als de femurkop te groot is, is er sprake van een CAM-morfologie (die vaker voorkomt bij mannen) en een overextensieve acetabulumrand heet een tangmorfologie en komt vaker voor bij vrouwen. Bij een gemengd type zijn zowel een CAM- als een tangmorfologie aanwezig.

Pathomechanisme

Er wordt gesuggereerd dat deze morfologie zich ontwikkelt als specifieke aanpassingen aan de eisen tijdens de adolescentie. Het kan zijn dat de groeischijf verschuift waardoor het hoofd minder rond wordt, maar wel groter. Zodra de groeiplaten zich sluiten, verandert de morfologie niet meer. FAI-morfologie komt vaak voor bij asymptomatische mensen en zelfs bij 50-70% van de atleten. Veel mensen hebben dus afwijkingen, maar slechts een klein deel ontwikkelt pijn.

Een overzicht van Mascarenhas et al. (2016) geeft een overzicht van de percentages patiënten met Cam, Pincer, of gemengde morfologie FAI in atletische, asymptomatische en symptomatische populaties. De bevindingen:

Klinisch beeld en onderzoek

Patiënten die lijden aan FAI zijn meestal tussen 20 en 40 jaar oud en presenteren zich met diepe knellende liespijn, die gepaard kan gaan met klikken en mechanische symptomen als er ook labrale pathologie aanwezig is. Uit een studie van St. Louis blijkt echter dat sommige van deze mensen ook laterale heup-, bil-, SI- en lage rugpijn hebben, wat een diagnose lastig maakt. Volgens de overeenkomst van Warwick(Griffin et al. 2006) moeten er 3 componenten zijn: patiënten moeten symptomen, klinische tekenen en beeldvormende bevindingen hebben om de diagnose FAI te kunnen stellen.
Byrd (2005) meldt een gemeenschappelijk kenmerkend teken van patiënten die zich presenteren met heupaandoeningen, het zogenaamde C-teken:

Er zijn geen specifieke orthopedische tests om FAI te bevestigen. De enige nuttige test is de FADIR-test vanwege zijn hoge gevoeligheid (99%). Deze test heeft een lage specificiteit (7%). (Reiman et al. 2012)

De McCarthy Test kan een constante klik laten zien wanneer het been wordt neergelaten, als er sprake is van een labrumscheur.

MAAK JE DIFFERENTIËLE DIAGNOSE BIJ HARDLOOPGERELATEERDE HEUPPIJN BETER - GRATIS!

• • Naam*
• • E-mail*

Δ

Behandeling

In het algemeen moet eerst een conservatieve behandeling worden geprobeerd voordat chirurgische opties worden overwogen. Hoit et al. (2020) voerden een meta-analyse uit van 5 gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken naar de effectiviteit van conservatieve behandeling van FAI. Zij vonden dat fysiotherapeutische programma's onder toezicht, gericht op actieve versterking en versterking van de kern, effectiever zijn dan ongesuperviseerde, passieve en niet-kerngerichte programma's. Een uitgebreid revalidatieprogramma moet gericht zijn op de spieren van de heup, die bij patiënten met FAI vaak beschadigd zijn.

Als de patiënt een beperkte bewegingsvrijheid heeft, kunnen de volgende mobilisatie-oefeningen worden overwogen:

Er zijn verscheidene meta-analyses uitgevoerd waarin conservatieve behandeling wordt vergeleken met artroscopische chirurgie voor FAI(Gatz et al. 2020, Zhu et al. 2022, Dwyer et al. 2020, Mok et al. 2021, Bastos et al. 2021). Met uitzondering van Bastos et al. (2021) laten de resultaten zien dat chirurgie na 1 jaar effectiever lijkt dan conservatieve behandeling, maar dat er vanaf 2 jaar geen klinisch verschil is. Terwijl 74% van de atleten na een operatie terugkeert naar hetzelfde wedstrijdniveau (Reiman et al. 2018), maar Ishoi et al. (2018) melden dat slechts, 17% hun prestaties als optimaal rapporteerde.

Referenties

Thomas Byrd, J. W. (2005). Lichamelijk onderzoek. In Operatieve heupartroscopie (pp. 36-50). Springer, New York, NY.

Dwyer, T., Whelan, D., Shah, P. S., Ajrawat, P., Hoit, G., & Chahal, J. (2020). Operatieve versus niet-operatieve behandeling van het femoroacetabulair impingement syndroom: een meta-analyse van de resultaten op korte termijn. Arthroscopie: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 36(1), 263-273.

Gatz, M., Driessen, A., Eschweiler, J., Tingart, M., & Migliorini, F. (2020). Arthroscopische chirurgie versus fysiotherapie voor femoroacetabulair impingement: een meta-analysestudie. European Journal of Orthopaedic Surgery & Traumatology, 30, 1151-1162.

Griffin, D. R., Dickenson, E. J., O'donnell, J., Awan, T., Beck, M., Clohisy, J. C., ... & Bennell, K. L. (2016). De Warwick Agreement on femoroacetabular impingement syndrome (FAI-syndroom): een internationale consensusverklaring. British journal of sports medicine, 50(19), 1169-1176.

Ishøi, L., Thorborg, K., Kraemer, O., & Hölmich, P. (2018). Return to sport and performance after hip arthroscopy for femoroacetabular impingement in 18 to 30-year-old athletes: a cross-sectional cohort study of 189 athletes. Het Amerikaanse tijdschrift voor sportgeneeskunde, 46(11), 2578-2587.

Mascarenhas, V. V., Rego, P., Dantas, P., Morais, F., McWilliams, J., Collado, D., ... & Consciência, J. G. (2016). Prevalentie van beeldvorming van femoroacetabulaire impingement bij symptomatische patiënten, atleten en asymptomatische personen: een systematisch onderzoek. Europees tijdschrift voor radiologie, 85(1), 73-95.

Mok, T. N., He, Q. Y., Teng, Q., Sin, T. H., Wang, H. J., Zha, Z. G., ... & Li, J. R. (2021). Arthroscopische heupchirurgie versus conservatieve therapie bij femoroacetabulair impingement syndroom: Een meta-analyse van RCT's. Orthopedische chirurgie, 13(6), 1755-1764.

Reiman, M. P., Goode, A. P., Hegedus, E. J., Cook, C. E., & Wright, A. A. (2013). Diagnostische nauwkeurigheid van klinische tests van de heup: een systematisch overzicht met meta-analyse. British journal of sports medicine, 47(14), 893-902.

Reiman, M. P., Peters, S., Sylvain, J., Hagymasi, S., Mather, R. C., & Goode, A. P. (2018). Femoroacetabulaire impingement chirurgie laat 74% van de atleten terugkeren naar hetzelfde competitieniveau van sportdeelname, maar hun prestatieniveau blijft ongerapporteerd: een systematische review met meta-analyse. British journal of sports medicine, 52(15), 972-981.

Zhu, Y., Su, P., Xu, T., Zhang, L., & Fu, W. (2022). Conservatieve therapie versus artroscopische chirurgie van femoroacetabulair impingement syndroom (FAI): een systematische review en meta-analyse. Tijdschrift voor Orthopedische Chirurgie en Onderzoek, 17(1), 296.