BPPV / Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσης | Διάγνωση & θεραπεία

Ο καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσης, συντομογραφία BPPV, είναι το πιο κοινό πρόβλημα του εσωτερικού αυτιού και αιτία του ιλίγγου, ή της ψευδούς αίσθησης περιστροφής. Συνήθεις αιτίες είναι το τραύμα στο κεφάλι ή οι λοιμώξεις του αυτιού, αν και οι περισσότερες περιπτώσεις φαίνεται να είναι ιδιοπαθείς.Η BPPV μπορεί να προκληθεί από συντρίμμια στον ημικύκλιο σωλήνα του αυτιού, ο οποίος συνεχίζει να κινείται αφού το κεφάλι έχει σταματήσει να κινείται. Αυτό προκαλεί συνεχή κίνηση που συγκρούεται με άλλες αισθητηριακές πληροφορίες.

Οι ημικύκλιοι σωλήνες είναι γεμάτοι με ένα υγρό που ονομάζεται ενδολέμφος. Το κύριο αισθητήριο όργανο σε κάθε κανάλι ονομάζεται crista, το οποίο διεγείρεται από την κίνηση του cupula. Η περιστροφή του κεφαλιού προκαλεί σχετική μετακίνηση της ενδολέμφου στον ημικύκλιο σωλήνα, η οποία κάμπτει το κυπελάκι και τις ενσωματωμένες τρίχες των τριχωτών κυττάρων και προκαλεί διέγερση του σχετικού αιθουσαίου νεύρου. Η αιτία της BPPV πιστεύεται ότι είναι η καναλιθίαση, η οποία επηρεάζει τον οπίσθιο ημικύκλιο σωλήνα στο 85 έως 95% όλων των περιπτώσεων. Στην καναλιθίαση, τα ελεύθερα επιπλέοντα υπολείμματα στον ημικύκλιο σωλήνα υποτίθεται ότι δρουν σαν έμβολο, προκαλώντας συνεχή κίνηση της ενδολέμφου ακόμη και μετά την παύση της κίνησης του κεφαλιού. Αυτό προκαλεί μετακίνηση της κυψελίδας και κάμψη των τριχών των τριχωτών κυττάρων και προκαλεί ίλιγγο.

Περίπου το 20% των περιπτώσεων BPPV λέγεται ότι υποχωρεί εντός 4 εβδομάδων και έως και το 50% έως και 3 μήνες χωρίς θεραπεία, αλλά αναφέρεται υποτροπή μεταξύ 10-18% μετά από 1 έτος.

Κλινική εικόνα

Μπορεί να είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι ο ίλιγγος απαιτεί μια ανισορροπία μεταξύ των δύο πλευρών(Molnar et al. 2014). Αρχικά, οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να κατηγοριοποιήσουν τη ζάλη του ασθενούς σε 1 από τους ακόλουθους 3 τύπους:
1) Vertigo
2) Ελαφρύ κεφάλι
3) Ανισορροπία

Η προσέγγιση αυτή βασίζεται σε πρώιμες έρευνες για τη χρόνια ζάλη(Drachman et al. 1972). Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τους τρεις κύριους τύπους ζάλης, καθώς και τις συγκεκριμένες υποκείμενες ασθένειες:

Ο ίλιγγος είναι μια αίσθηση κίνησης, όπως η περιστροφή ή η κλίση που γίνεται αντιληπτή στο κεφάλι, ένα σύμπτωμα που υποδηλώνει είτε περιφερική είτε κεντρική αιθουσαία διαταραχή. Όλοι οι ιλίγγοι έχουν απότομη έναρξη, είναι επεισοδιακοί και επιδεινώνονται από τις κινήσεις του κεφαλιού. Οι διάφοροι τύποι μπορούν να διακριθούν ανάλογα με τη διάρκεια, τη ρύθμιση και τα συναφή συμπτώματα(Molnar et al. 2014).
Η ζάλη είναι ένα αίσθημα λιποθυμίας ή γκριζάρισμα της όρασης, που υποδηλώνει υπόταση και κακή αιμάτωση του εγκεφάλου. Η ανισορροπία είναι μια αίσθηση αστάθειας που δεν προέρχεται από το κεφάλι, υποδηλώνοντας ιδιοδεκτική ή παρεγκεφαλιδική νόσο(Molnar et al. 2014). Ωστόσο, υπάρχει σημαντική επικάλυψη των τύπων ζάλης(Kerber et al. 2017).
Οι ακόλουθες ερωτήσεις μπορούν να βοηθήσουν στην περαιτέρω διάκριση μεταξύ των 3 κύριων τύπων ζάλης:

Εξέταση

BPPV οπίσθιου καναλιού

Ο ελιγμός Dix-Hallpike θεωρείται ο χρυσός κανόνας για τη διάγνωση της BPPV του οπίσθιου καναλιού. Η έλλειψη εναλλακτικών εξωτερικών χρυσών προτύπων περιορίζει τη διαθεσιμότητα δεδομένων ευαισθησίας και ειδικότητας. Καθώς ο ελιγμός Dix-Hallpike είναι η καλύτερη δοκιμασία που διαθέτουμε και θεωρείται το χρυσό πρότυπο, δίνουμε σε αυτή τη δοκιμασία υψηλή κλινική αξία στην πράξη.
Πριν από τη διενέργεια της εξέτασης, ο ασθενής θα πρέπει να ενημερωθεί ότι τα συμπτώματα του ιλίγγου του θα αναπαραχθούν και ότι μπορεί να αισθανθεί ναυτία. Βεβαιωθείτε λοιπόν ότι έχετε πρόχειρο έναν κουβά, σε περίπτωση που ο ασθενής σας μπορεί να τον χρειαστεί.

Για να εκτελέσετε τη δοκιμασία Dix-Hallpike, βάλτε τον ασθενή σας να καθίσει στον πάγκο θεραπείας σε μακρόστενη θέση με ένα μαξιλάρι στο τραπέζι, το οποίο θα διασφαλίσει ότι το κεφάλι του ασθενούς θα εκτείνεται σε 20° σε ένα δευτερόλεπτο. Σταθείτε στην πλευρά που πρόκειται να εξεταστεί και κρατήστε σταθερά το κεφάλι του ασθενούς σας σε περιστροφή 45 μοιρών προς την πλευρά που πρόκειται να εξεταστεί. Σε αυτή την περίπτωση, ο αριστερός οπίσθιος ημικύκλιος σωλήνας του ασθενούς είναι ευθυγραμμισμένος με το οβελιαίο επίπεδο. Καθοδηγήστε τον ασθενή να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά και πηγαίνετε τον ασθενή προς τα πίσω με μια γρήγορη κίνηση, ώστε το κεφάλι του ασθενούς σας να εξακολουθεί να περιστρέφεται και να εκτείνεται σε 20° από το μαξιλάρι.

Παρατηρήστε τα μάτια του ασθενούς για τον λανθάνοντα χρόνο, τη διάρκεια και την κατεύθυνση του νυσταγμού. Ο νυσταγμός συνήθως έχει λανθάνουσα κατάσταση περίπου 5-20 δευτερόλεπτα και εξασθενεί εντός 60 δευτερολέπτων από την έναρξη. Σε μια θετική εξέταση, ο ασθενής θα αισθανθεί ίλιγγο κατά τη διάρκεια αυτής της εξέτασης.
Στην περίπτωση της BPPV του οπίσθιου καναλιού, ο νυσταγμός θα είναι ανοδικός και στρεπτικός, που σημαίνει ότι ο άνω πόλος του ματιού χτυπά προς το εξαρτημένο αυτί και η κάθετη συνιστώσα χτυπά προς το μέτωπο.

Μετά την υποχώρηση του υποκειμενικού ιλίγγου και του νυσταγμού, εάν υπάρχουν, ο ασθενής μπορεί να επανέλθει αργά στην όρθια θέση. Ο νυσταγμός μπορεί να εμφανιστεί ξανά προς την αντίθετη κατεύθυνση μετά την επιστροφή του ασθενούς στην όρθια θέση και θα πρέπει να αφεθεί να υποχωρήσει. Εάν το αρχικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό, η δοκιμασία Dix-Hallpike θα πρέπει να επαναληφθεί για την άλλη πλευρά.

Εάν ο νυσταγμός παρουσίαζε πλευρικό ή καθοδικό ρυθμό, θα πρέπει να υπάρχει υποψία για πλευρική ή πρόσθια BPPV. Επιπλέον, εάν υποψιάζεστε BPPV στον ασθενή σας και αυτός ο ελιγμός είναι αρνητικός και προς τις δύο κατευθύνσεις, θα πρέπει να αξιολογήσετε τον πλευρικό σωλήνα με τον ελιγμό Supine Head Roll. Ο πρόσθιος σωλήνας προσβάλλεται σπάνια, στο 1-3% όλων των περιπτώσεων BPPV, και η παθοφυσιολογία του είναι ελάχιστα κατανοητή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ειδικό.

Πλευρικό κανάλι BPPV

Για να εκτελέσετε τη δοκιμασία Supine Head Roll, βάλτε τον ασθενή σας να ξαπλώσει σε ύπτια θέση στον πάγκο θεραπείας και φέρτε το κεφάλι του σε κάμψη 30 μοιρών για να ευθυγραμμίσετε τον πλάγιο ημικύκλιο σωλήνα στο οριζόντιο επίπεδο. Στη συνέχεια, περιστρέψτε γρήγορα κατά 90 μοίρες προς τη μία πλευρά και παρατηρήστε τα μάτια του ασθενούς σας για νυσταγμό, ο οποίος συνήθως έχει λανθάνουσα κατάσταση 5-20 δευτερολέπτων και εξασθενεί εντός 60 δευτερολέπτων από την έναρξη. Αφού υποχωρήσει ο νυσταγμός (ή αν δεν προκληθεί κανένας νυσταγμός), το κεφάλι επιστρέφεται στη συνέχεια στην ευθεία ύπτια θέση με το πρόσωπο προς τα πάνω. Αφού υποχωρήσει ο πρόσθετος προκαλούμενος νυσταγμός, το κεφάλι στρέφεται γρήγορα κατά 90 μοίρες προς την αντίθετη πλευρά και τα μάτια παρατηρούνται και πάλι για νυσταγμό.

Σε μια θετική εξέταση, ο ασθενής θα αισθανθεί ίλιγγο κατά τη διάρκεια αυτής της εξέτασης. Στην περίπτωση της BPPV του πλευρικού ημικυκλικού σωλήνα, ο νυσταγμός θα είναι κυρίως οριζόντιος. Δύο πιθανά ευρήματα νυσταγμού μπορεί να εμφανιστούν:

• Γεωτροπικός τύπος νυσταγμού χαρακτηρίζεται από πολύ έντονο οριζόντιο νυσταγμό που χτυπά προς τη γη στην πάσχουσα πλευρά και συνήθως λιγότερο έντονο χτύπημα προς τη γη στην υγιή πλευρά. Φαίνεται πιθανό ότι σε αυτή τη μορφή νυσταγμού, τα υπολείμματα ανθρακικού ασβεστίου βρίσκονται στο μακρύ σκέλος του ημικύκλιου σωλήνα.
• Απογεωτροπικός τύπος: Λιγότερο συχνά με οριζόντιο νυσταγμό που χτυπά προς το ανώτερο αυτί και στις δύο πλευρές. Στην περίπτωση αυτή, συνάγεται ότι τα υπολείμματα ανθρακικού ασβεστίου βρίσκονται προσκολλημένα ή κοντά στην αμπούλα του ημικύκλιου σωλήνα. Στην περίπτωση αυτή, η πλευρά που βρίσκεται απέναντι από τον ισχυρότερο νυσταγμό είναι το πάσχον αυτί.

ΜΆΘΕΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΖΕΤΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΟΙΝΉ ΑΙΤΊΑ ΤΟΥ ΙΛΊΓΓΟΥ ΣΕ ΑΥΤΉ ΤΗ ΔΩΡΕΆΝ ΜΊΝΙ-ΣΕΙΡΆ ΒΊΝΤΕΟ

• • Όνομα*
• • Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο*

Δ

Θεραπεία

BPPV οπίσθιου καναλιού

Ο τροποποιημένος ελιγμός Epley περιλαμβάνει μια σειρά τεσσάρων κινήσεων της κεφαλής και του σώματος προκειμένου να μετακινηθούν τα υπολείμματα από τον οπίσθιο ημικύκλιο σωλήνα.

Σε μια ανασκόπηση Cochrane, οι Hilton et al. (2014) διαπίστωσαν ότι ο ελιγμός Epley ήταν πιο αποτελεσματικός από τους εικονικούς ελιγμούς ή τον έλεγχο. Δεν υπήρξε καμία διαφορά όταν ο Epley συγκρίθηκε με τον ελιγμό του Semont ή του Gans που μπορείτε να παρακολουθήσετε με ένα κλικ στην επάνω δεξιά γωνία. Η πιθανότητα επιτυχίας σε αυτή την επανεξέταση περιγράφηκε ως 80%. Να γνωρίζετε ότι ο ελιγμός Epley μπορεί να οδηγήσει σε ναυτία, η οποία αναφέρθηκε στο 17-32% των ασθενών. Βεβαιωθείτε λοιπόν ότι έχετε πρόχειρο έναν κουβά, σε περίπτωση που ο ασθενής σας μπορεί να τον χρειαστεί. Ο ασθενής θα πρέπει να ενημερωθεί ότι τα συμπτώματα του ιλίγγου θα αναπαραχθούν και ότι μπορεί να αισθανθεί ναυτία. Επιπλέον, βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής σας είναι σε θέση να ανέχεται την κίνηση του αυχένα.

Για να εκτελέσετε τον τροποποιημένο ελιγμό Epley, βάλτε τον ασθενή σας να καθίσει στον πάγκο θεραπείας σε μακρόστενη θέση με ένα μαξιλάρι πάνω στο τραπέζι, το οποίο θα διασφαλίσει ότι το κεφάλι του ασθενούς θα εκτείνεται σε 20° σε ένα δευτερόλεπτο. Περιστρέψτε το κεφάλι του ασθενούς σας κατά 45 μοίρες προς τα δεξιά για να εκτελέσετε τον ελιγμό για τον δεξιό οπίσθιο ημικύκλιο σωλήνα. Έτσι, εάν το τεστ Dix-Hallpike ήταν θετικό σε αυτή τη θέση, ξεκινάτε με αυτόν τον τρόπο. Τα βήματα είναι ο ακριβής καθρέφτης για την αριστερή πλευρά. Τώρα πάρτε τον ασθενή προς τα πίσω με μια γρήγορη κίνηση, έτσι ώστε το κεφάλι του ασθενούς σας να εξακολουθεί να περιστρέφεται και να εκτείνεται σε 20 μοίρες από το μαξιλάρι. Διατηρήστε αυτή τη θέση για 20-30 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, στρέψτε γρήγορα το κεφάλι του ασθενούς σας κατά 90 μοίρες προς την πλευρά που δεν έχει προσβληθεί και κρατήστε αυτή τη θέση για άλλα 20 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, βάλτε τον ασθενή σας να κυλιστεί στον αριστερό του ώμο και να γυρίσει γρήγορα το κεφάλι του κατά 90 μοίρες, ώστε το κεφάλι του να κοιτάζει προς τα κάτω σε γωνία 45 μοιρών. Κρατήστε και πάλι αυτή τη θέση για 20-30 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, φέρτε τον ασθενή σε όρθια καθιστή θέση για να ολοκληρώσετε τον ελιγμό.

Η βιβλιογραφία κατέδειξε τα ευεργετικά αποτελέσματα πολλαπλών συνεδριών θεραπείας για ασθενείς με επίμονο νυσταγμό μετά τον αρχικό ελιγμό. Πρέπει να γνωρίζετε ότι η μετατροπή του καναλιού από τον οπίσθιο στον πλάγιο ημικύκλιο σωλήνα συμβαίνει στο 6-7% των ατόμων που αντιμετωπίζονται με διαδικασίες επανατοποθέτησης του καναλιού. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να αναγνωρίζεται και η παραλλαγή του BBPV στο κανάλι.

Ο απελευθερωτικός ελιγμός Semont περιλαμβάνει μια σειρά κινήσεων της κεφαλής και του σώματος προκειμένου να απομακρυνθούν τα υπολείμματα από τον οπίσθιο ημικύκλιο σωλήνα.

Hilton et al. (2014) διαπίστωσαν ότι ο ελιγμός Semont ήταν πιο αποτελεσματικός από τους εικονικούς ελιγμούς ή τον έλεγχο. Δεν υπήρξε διαφορά όταν το Semont συγκρίθηκε με τον ελιγμό Epley. Η πιθανότητα επιτυχίας σε αυτή την επανεξέταση περιγράφηκε ως 85%. Να γνωρίζετε ότι ο ελιγμός μπορεί να οδηγήσει σε ναυτία, η οποία αναφέρθηκε στο 17-32% των ασθενών. Βεβαιωθείτε λοιπόν ότι έχετε πρόχειρο έναν κουβά, σε περίπτωση που ο ασθενής σας μπορεί να τον χρειαστεί. Ο ασθενής θα πρέπει να ενημερωθεί ότι τα συμπτώματα του ιλίγγου θα αναπαραχθούν και ότι μπορεί να αισθανθεί ναυτία. Επιπλέον, βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής σας είναι σε θέση να ανέχεται την κίνηση του αυχένα.

Για να εκτελέσετε τον ελιγμό Semont, βάλτε τον ασθενή σας να καθίσει στη μέση του πάγκου θεραπείας με το κεφάλι στραμμένο μακριά από την προσβεβλημένη δεξιά πλευρά. Στη συνέχεια, φέρτε γρήγορα τον ασθενή σε πλάγια θέση προς την πάσχουσα πλευρά με το κεφάλι γυρισμένο προς τα πάνω. Ένας νυσταγμός θα εμφανιστεί λίγο μετά την άφιξη στην πλάγια θέση και ο ασθενής πιθανόν να αισθανθεί ίλιγγο. Κρατήστε τον ασθενή σε αυτή τη θέση μέχρι τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα μετά την παύση του νυσταγμού. Ορισμένοι συνιστούν ακόμη και 1-2 λεπτά.

Πλευρικό κανάλι BPPV

Ο ελιγμός Barbeque Roll περιλαμβάνει μια σειρά κινήσεων του κεφαλιού και του σώματος προκειμένου να μετακινηθούν τα υπολείμματα από τον πλευρικό ημικύκλιο σωλήνα. Αρκετές μελέτες κοόρτης και αναφορές περιστατικών έχουν αναφέρει ποσοστά επιτυχίας μεταξύ 50 και 100% για τον ελιγμό barbeque roll για τη θεραπεία της γεωτροπικής BPPV του πλευρικού ημικυκλικού καναλιού και οι Kim et al. (2012) έδειξαν ότι το ρολό μπάρμπεκιου είχε καλύτερες επιδόσεις από τους εικονικούς ελιγμούς τόσο 1 ώρα όσο και 1 μήνα μετά τη θεραπεία. Λάβετε υπόψη ότι ο ελιγμός με το ρολό μπάρμπεκιου μπορεί να προκαλέσει ναυτία, γι' αυτό φροντίστε να έχετε πρόχειρο έναν κουβά, σε περίπτωση που ο ασθενής σας μπορεί να τον χρειαστεί. Ο ασθενής θα πρέπει να ενημερωθεί ότι τα συμπτώματα του ιλίγγου θα αναπαραχθούν και ότι μπορεί να αισθανθεί ναυτία. Επιπλέον, βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής σας είναι σε θέση να ανέχεται την κίνηση του αυχένα.

Προκειμένου να εκτελέσετε με επιτυχία το ρολό μπάρμπεκιου, θα πρέπει να έχετε διαγνώσει την πάσχουσα πλευρά κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας ρολού κεφαλής σε ύπτια θέση. Κάντε κλικ στο κουμπί πληροφοριών στην επάνω δεξιά γωνία για να μάθετε περισσότερα για αυτή τη δοκιμή.

Για να ξεκινήσετε τον ελιγμό, βάλτε τον ασθενή σας να ξαπλώσει στον πάγκο θεραπείας σε ύπτια θέση. Ορισμένοι συγγραφείς συνιστούν ως πρώτο βήμα το κύλισμα του κεφαλιού προς την πάσχουσα πλευρά. Έτσι, για το δεξί αυτί, ξεκινάμε με μέγιστη περιστροφή προς τα δεξιά. Η θέση αυτή διατηρείται για 15-30 δευτερόλεπτα ή μέχρι να σταματήσει ο νυσταγμός. Στη συνέχεια, γυρίστε το κεφάλι του ασθενούς σας προς την πλευρά που δεν έχει επηρεαστεί. Κρατήστε και πάλι αυτή τη θέση για 15 έως 30 δευτερόλεπτα ή μέχρι να μειωθεί ο νυσταγμός. Ως επόμενο βήμα, συνεχίστε να κυλάτε τον ασθενή σας προς την ίδια κατεύθυνση έως ότου το κεφάλι του ασθενούς σας πέσει εντελώς με τη μύτη προς τα κάτω και ξαπλώσει σε πρηνή θέση για άλλα 15 έως 30 δευτερόλεπτα. Ορισμένοι συγγραφείς συνιστούν να τερματίσετε τον ελιγμό εδώ και να επαναφέρετε τον ασθενή σας σε καθιστή θέση, καθώς ανατομικά τα συντρίμμια επανατοποθετούνται. Αρχικά, η κύλιση ολοκληρώνεται σε 360°, οπότε ο ασθενής κυλίεται περισσότερο στη δεξιά πλευρά του και η θέση διατηρείται και πάλι για 15 έως 30 δευτερόλεπτα ή μέχρι να σταματήσει ο νυσταγμός. Τέλος, ο ασθενής επιστρέφει σε καθιστή θέση.

Ο ελιγμός Gufoni είναι η άλλη, στην πραγματικότητα απλούστερη επιλογή για τη θεραπεία και των δύο τύπων πλευρικής BPPV.

Προκειμένου να εκτελέσετε με επιτυχία τον ελιγμό Gufoni, θα πρέπει να έχετε διαγνώσει την πάσχουσα πλευρά κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας κύλισης της κεφαλής σε ύπτια θέση και θα πρέπει να έχετε κατηγοριοποιήσει τον νυσταγμό του ασθενούς σας είτε σε γεωτροπικό τύπο - οπότε ο νυσταγμός χτυπάει προς το έδαφος στην πάσχουσα πλευρά - είτε σε απογεωτροπικό τύπο - οπότε ο νυσταγμός χτυπάει προς την οροφή κατά τη δοκιμασία της πάσχουσας πλευράς. Κάντε κλικ στο κουμπί πληροφοριών στην επάνω δεξιά γωνία για να μάθετε περισσότερα για αυτή τη δοκιμή.

Για να θεραπεύσετε τον γεωτροπικό τύπο - σε αυτή την περίπτωση του δεξιού αυτιού, βάλτε τον ασθενή σας σε καθιστή θέση και φέρτε τον σε ευθεία πλάγια θέση στην ανεπηρέαστη αριστερή πλευρά για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, το κεφάλι του ασθενούς στρέφεται γρήγορα προς το έδαφος κατά 45-60 μοίρες και διατηρείται σε αυτή τη θέση για 1 έως 2 λεπτά. Τέλος, ο ασθενής κάθεται και πάλι όρθιος με το κεφάλι προς τον αριστερό ώμο μέχρι να ορθοποδήσει πλήρως και στη συνέχεια μπορεί να ισιώσει.

Για τον απογεωτροπικό τύπο -στην προκειμένη περίπτωση του δεξιού αυτιού-, ο ασθενής βρίσκεται σε καθιστή θέση και μεταφέρεται σε ευθεία πλάγια θέση στην πάσχουσα πλευρά για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Από αυτό το σημείο, υπάρχουν δύο παραλλαγές αυτού του ελιγμού με βάση τη δυνατότητα ότι τα συντρίμμια μπορεί να βρίσκονται είτε στη μητροειδής είτε στην πλευρά του καναλιού του κυπέλλου. Για να απελευθερωθούν τα συντρίμμια από την πλευρά της μήτρας, το κεφάλι του ασθενούς στρέφεται γρήγορα προς το έδαφος κατά 45-60 μοίρες και διατηρείται σε αυτή τη θέση για 1-2 λεπτά. Τέλος, ο ασθενής κάθεται και πάλι όρθιος με το κεφάλι προς τον δεξιό ώμο μέχρι να ορθοποδήσει πλήρως και στη συνέχεια μπορεί να ισιώσει. Για τη δεύτερη παραλλαγή, το κεφάλι του ασθενούς μετακινείται με τη μύτη προς τα πάνω κατά 45-60 μοίρες, ώστε να απελευθερωθούν τα υπολείμματα από την πλευρά του καναλιού του κυπέλλου. Στη συνέχεια, η θέση αυτή διατηρείται για 1-2 λεπτά και ο ασθενής επιστρέφει σε καθιστή θέση με το κεφάλι προς τον αριστερό ώμο και μπορεί να ισιώσει ξανά όταν είναι πλήρως όρθιος.

Μια μετα-ανάλυση από τους Devaiah et al. (2010) έδειξαν ότι οι περιορισμοί μετά τον ελιγμό δεν είναι απαραίτητοι, καθώς δεν έδειξαν κανένα σημαντικό όφελος σε σύγκριση με τη μη επιβολή περιορισμών. Η βιβλιογραφία κατέδειξε τα ευεργετικά αποτελέσματα πολλαπλών συνεδριών θεραπείας για ασθενείς με επίμονο νυσταγμό μετά τον αρχικό ελιγμό.

Αναφορές

Bhattacharyya, N., Gubbels, S. P., Schwartz, S. R., Edlow, J. A., El-Kashlan, H., Fife, T., ... & Corrigan, M. D. (2017). Κατευθυντήρια γραμμή κλινικής πρακτικής: καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσης (επικαιροποίηση). Otolaryngology-Head and Neck Surgery, 156, S1-S47.

Chan, Y. (2009). Διαφορική διάγνωση της ζάλης. Current opinion in otolaryngology & head and neck surgery, 17(3), 200-203.

Devaiah, A. K., & Andreoli, S. (2010). Περιορισμοί μετά τον ελιγμό στον καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης: μετα-ανάλυση δεδομένων μεμονωμένων ασθενών. Otolaryngology-Head and Neck Surgery, 142(2), 155-159.

Drachman, D. A., & Hart, C. W. (1972). Προσέγγιση του ζαλισμένου ασθενούς. Νευρολογία.

Hilton, M. P., & Pinder, D. K. (2014). Ο ελιγμός Epley (επανατοποθέτηση του καναλιού) για τον καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης. Βάση δεδομένων Cochrane για συστηματικές ανασκοπήσεις, (12).

Kerber, K. A., Callaghan, B. C., Telian, S. A., Meurer, W. J., Skolarus, L. E., Carender, W., & Burke, J. F. (2017). Επικράτηση και επικάλυψη τύπων συμπτωμάτων ζάλης: μια εθνικά αντιπροσωπευτική έρευνα στις ΗΠΑ. The American journal of medicine, 130(12), 1465-e1.

Kim, J. S., Oh, S. Y., Lee, S. H., Kang, J. H., Kim, D. U., Jeong, S. H., ... & Kim, H. J. (2012). Τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή για τον γεωτροπικό οριζόντιο κανάλι καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης. Νευρολογία, 79(7), 700-707.

Lakhani, R., & Bleach, N. (2010). Δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα: μια ασυνήθιστη αιτία ζάλης. The Journal of Laryngology & Otology, 124(10), 1103-1105.

McGEE, S. R. (1995). Ζαλισμένοι ασθενείς: Διάγνωση και θεραπεία. Western journal of medicine, 162(1), 37.

Molnar, A., & McGee, S. (2014). Διάγνωση και θεραπεία της ζάλης. Medical Clinics, 98(3), 583-596.

Renoir, T. (2013). Σύνδρομο διακοπής της θεραπείας με αντικαταθλιπτικά με εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης: ανασκόπηση των κλινικών στοιχείων και των πιθανών μηχανισμών που εμπλέκονται. Σύνορα στη φαρμακολογία, 4, 45.